Net als elk ander beroep , verpleegkundigen worden geleid door een set van regels en praktijk een geheel van kennis bekend als verpleegkundige theorie. Er zijn verschillende manieren waarop deze theorieën gaan spelen bij een verpleegkundige betrokken raakt bij chronische zorg . Systeemtheorie

Een van de meest opvallende theorieën in de verpleegkunde is systeemtheorie , die stelt dat individuen deel uitmaken van een complex samenspel tussen henzelf en de omgeving . Bij chronische zorgsituaties zoals verpleeghuizen , moeten verpleegkundigen kijken naar patiënten niet op zichzelf, maar als onderdeel van een steeds veranderende set van omstandigheden .
Adaptation Theory

Aanpassing is een verpleegkundige theorie voor chronische zorg . Deze theorie stelt dat mensen de neiging te passen aan hun omgeving , zowel in positieve als negatieve omstandigheden . Er is vaak een aanzienlijke periode van aanpassing voor ouderen of chronisch zieke patiënten die langdurige zorg in te voeren .
Developmental Theorie

Een derde verpleegkundige theorie gebruikt in chronische zorg is ontwikkelings -theorie , die stelt dat mensen groeien in specifieke voorspelbare stadia . Of een patiënt ervaart het einde van de levenscyclus van een terminale ziekte of simpelweg invoeren van ouderdom , de verpleegkundigen meer weten over de ontwikkeling perioden relevant , de betere kwaliteit van de zorg die zij kunnen bieden .