Sepsis is een levensbedreigende aandoening waarbij een ontstekingsreactie op een infectie of letsel . De fatale eigenschappen kunnen zich snel uitbreiden indien onbehandeld . Echter , door het volgen van de juiste protocollen , verpleegkundigen en andere professionals in de gezondheidszorg kan de symptomen van sepsis vroegtijdig herkennen en behandelen van patiënten in een tijdige wijze . Identificatie

De eerste stap in de behandeling van sepsis is om de symptomen te identificeren . Deze kunnen bestaan ​​uit een hoge koorts in combinatie met koude rillingen , beven , hartkloppingen , snelle ademhaling , lage bloeddruk , duizeligheid, verwarring en desoriëntatie . Bepaalde patiënten sepsis kan vertonen ook een uitslag op een beperkt deel van het lichaam , of ze kunnen uit te breken in kleine donkerrode vlekken over .
Early Intervention

Eenmaal de verpleegster maakt de behandelend arts bewust van de symptomen en een diagnose wordt bevestigd , begint de behandeling van de aandoening . Aanvullende zuurstof wordt verstrekt indien nodig . Een veneuze katheter kan worden ingebracht als de patiënt niet wordt behouden of het nemen van voldoende vocht . Een bloedtransfusie wordt soms gegeven aan zuurstof levering aan verzwakte weefsels te verhogen .
Vervolg Behandeling

Isolatie van sepsis patiënten is van cruciaal belang , vooral in faciliteiten zoals verpleging huizen , vanwege het risico van verspreiding van de ziekte naar anderen wier immuunsysteem mogelijk al aangetast . Antibiotica en , soms , therapie met corticosteroïden , worden meestal gegeven voor een tot twee weken om te zien of de patiënt verbetert .