De identificatie van kristallen in de urine wordt gedaan tijdens de microscopische fase van een volledige analyse van de urine . Kristallen worden geïdentificeerd door hun vorm en kleur , alsook door de pH ( zuurgraad ) van het urinemonster . De aanwezigheid - of afwezigheid - van kristallen in de urine sediment is een belangrijk diagnostisch hulpmiddel bij de behandeling van ziekte en een indicator van de algehele gezondheid . Kristallen vallen in 3 hoofdcategorieën : degenen die in kleine aantallen aanwezig in gezonde individuen ; die aanwezig zijn als gevolg van geneesmiddelen of röntgenstraling kleurstoffen ; en die ziekte duiden . Wat je
Urine monster
Urine chemie peilstok
Centrifugebuis
Centrifuge
Pipetten
microscoop nodig glijdt - liefst met putten
Coverslips
Microscoop
urine naslagwerk
Toon meer instructies
1

Voordat kristallen kunnen worden geïdentificeerd in een urinemonster moet de urine worden gecontroleerd voor pH en vervolgens gecentrifugeerd voor microscopisch onderzoek . Giet 10 tot 15 ml urine monster in een glazen of plastic centrifugebuis worden onderzocht . Let op de kleur en het uiterlijk - helder , troebel is of troebel - van de urine . Dompel de chemie strip in het monster en kort slepen langs de bovenrand van de centrifugebuis om overtollige urine af te voeren van de strip. Hoewel de chemie resultaten in de peilstok worden gedurende de urine - glucose , eiwitten , bloed , leukocyten , nitraten , enz. - alleen de pH van de urine bepaalt de aanwezigheid van kristallen

Plaats de buis in . de centrifuge en spin het monster gedurende 5 tot 10 minuten bij 2000 tot 3000 tpm .

Giet 2 uit de bovenstaande vloeistof ( de heldere vloeistof op de top ) , en flick of tik op de buis te breken van de "knoop " sediment op de bodem . Met behulp van een pipet een druppel van het sediment op de microscoop glijbaan en bedek met een dekglaasje wanneer geen dia's met putten . Plaats de dia op het podium van de microscoop en scan eerst onder laag vermogen ( 100x ) om kristallen te vinden. Als de persoon gezond is zullen er enkele kristallen aanwezig . Verschuiving van de microscoop doelstelling om een hoog vermogen ( 400x ) om kristallen te identificeren.
3

Schakel de microscoop doelstelling om een hoog vermogen ( 400x ) om kristallen te identificeren. De meest voorkomende kristallen in een zure urine : 1 ) urinezuur . Deze komen in een verscheidenheid van vormen , hoewel de ruitvorm is de meest bekende en zijn amberkleurig ; . 2 ) calciumoxalaat : deze komen in ovale vormen , halter vormen en biconcave /biconvexe schijven ; en 3 ) amorfe urates : . die verschijnen als zand - achtige korrelig materiaal zonder echte morfologische vorm
4

Identificeer kristallen in alkalische urine . . Alkalische urine (pH 7,5-8,5 of hoger ) is meestal het gevolg van de urine staat voor een lange tijd voor het testen. De pH kan veranderen door een afbraak van een deel van het materiaal in de urine sample.The meest aanwezig in een alkalische urine kristallen zijn : 1 ) calciumfosfaat . Deze kunnen lijken prisma , naalden of ster - achtige klonten ; . 2 ) triple fosfaat : dit zijn prisma gevormd en worden geïdentificeerd als zijnde een " doodskistdeksel " verschijning ; en 3 ) amorfe fosfaten : . vaak roze van kleur, deze verschijnen als zand - achtige korrelig materiaal zonder echte morfologische vorm
5

Bepaal of de kristallen zijn te wijten aan andere oorzaken . . Dit kunnen kristallen van hoge doses geneesmiddelen of geneesmiddelen zoals Sulfonamiden , sulfadiazine , amoxicilline , of vitamine C. X - ray kleurstof kristallen vertonen ook in urine sediment , en kristallen die alleen voorkomen in bepaalde ziektetoestanden zijn .