De studie van proteïnen is een belangrijke procedure in de biologie , in zowel diagnostische en research laboratoria in de academische wereld en de industrie worden uitgevoerd. Diagnostisch eiwitexpressie analyse gebruikt om de aanwezigheid van ziekten of abnormale fysiologische omstandigheden te detecteren . In het onderzoek wordt gebruikt bij de productie van biotechnische eiwitten voor verder wetenschappelijk onderzoek of ontwikkeling van geneesmiddelen . Eiwitexpressie

De expressie van eiwitten is zeer eenvoudig de productie van een eiwit van een bepaalde aminozuursequentie , die op zijn beurt bepaald door een bepaalde gensequentie . Inzicht in deze sequenties kan een onderzoeker een eiwit in verschillende omstandigheden wijzigen - bijvoorbeeld door een fluorescerende label op het eiwit , zodat het kan worden gedetecteerd , of door verwijdering delen van het eiwit die kunnen interfereren met de productie of verwerking door een cel .
methoden en gereedschappen voor de analyse van eiwitexpressie

Eiwitexpressie wordt geanalyseerd met behulp van zeer geavanceerde en gespecialiseerde technologieën en procedures , zoals ELISA , Immunoassays , massaspectrometrie , en beeldvorming. In de meeste gevallen het eiwit indirect gedetecteerd - bijvoorbeeld door toepassing van een antilichaam dat bindt aan en vervolgens met een tweede detectiesysteem te visualiseren . Een basisch eiwit detectietechniek is die van Western blotting , waarbij een eiwit wordt gebruikt via een agarosegel en overgebracht op een membraan . Vervolgens wordt " probed " doordat een antilichaam te binden , en het antilichaam wordt vervolgens met een chemische oplossing , zoals een zilverkleuring , om een ​​beeld van de locatie van het eiwit op de blot te produceren . Dit geeft een indicatie van de grootte van het eiwit en of deze aanwezig zijn als meervoudige of enkele eenheden . Een andere veel gebruikte methode is fluorescentiedetectie . De binding van een antilichaam gelabeld met een fluorescerende deeltjes aan het eiwit zal toelaten om worden gevisualiseerd met behulp van microscopie .
Het analyseren van eiwitexpressie

Studeren de expressie van een eiwit geeft een onderzoeker een indicatie van waar het wordt geproduceerd ( dat wil zeggen , haar expressie patroon en lokalisatie ) of de hoeveelheden (ie , haar weefsel-of cellulair niveau ) . Deze informatie wordt gebruikt in diagnostische pathologie , bijvoorbeeld de detectie van urine- eiwitten te bepalen of een patiënt nierziekten zoals niertubulusafwijkingen of diabetische nefropathie . In genetische laboratoria gen kloneringsexperimenten genereren gewoonlijk recombinant ( genetisch veranderde ) eiwitten . De analyse van deze synthetische moleculen cruciaal controle gensequenties of controleren op mutaties die al dan niet wenselijk zijn . Bijvoorbeeld vaccins zijn eiwitten die door kunstmatig gemodificeerde eenheden van genen . Deze eiwitten moeten zorgvuldig worden geanalyseerd om te garanderen dat de genen in de juiste en gewenste wijze zijn gewijzigd , teneinde ongewenste bijwerkingen of toxische effecten voorkomen .
Eiwitexpressie analyse door Western blotting

analyse van eiwitexpressie met Western blotting is een zeer routinematig laboratoriumprocedure zodat wetenschappers gen klonen en recombinante eiwitproductie evalueren . Bijvoorbeeld , in de moleculaire biologie en genetische manipulatie , genen van verschillende soorten ( bijvoorbeeld muis en mens) worden samengevoegd en in een bacteriële cel , die in staat is tot expressie van het eiwit . Om ervoor te zorgen dat de juiste eiwit wordt geproduceerd , moet de expressie geanalyseerd door western blotting . Western blotting wordt ook gebruikt in de medische pathologie te gekke - koeienziekte en HIV te diagnosticeren.
Protein Expression Analysis door flowcytometrie

Stroomcytometrie vereist cellen worden gekleurd met een fluorescent antilichaam , dat bindt aan een eiwit op het oppervlak van of binnen een cel . Het wordt gebruikt in farmaceutisch onderzoek om moleculen ( cytokinen ) die uniek zijn voor een specifieke set van cellen en betrokken bij cel signalering en communicatie vinden . Dit is belangrijk, zodat het effect van drugs op de normale cel fysiologie en functie tijdens de ontwikkeling van geneesmiddelen en klinische proeven kan worden gecontroleerd.