Polyklonale antilichamen ( pAb ) , van nature in het lichaam , worden veel gebruikt bij de ziekte therapie , zoals monoklonale antilichamen ( MAbs ) . PAb's zijn nuttig op verschillende manieren , vooral omdat zij herkennen verschillende epitopen ( een bepaald deel van een eiwit ) . Echter , pAbs hebben hun nadelen , zoals hun gebrek aan consistentie tijdens de productie . Homogeniteit

Een van de belangrijkste nadelen met PABS is hun lage homogeniteit . Het is het vermogen van antilichamen om selectief binden met een bepaald epitoop dat ze zo nuttig en richtbare de ziekte therapeutica maakt , dus als dit niet een kenmerk van een Pab , het eigenlijk vertegenwoordigt een nadeel . Laag homogeniteit betekent dat pAb niet binden aan een verscheidenheid van belangrijke moleculen , zoals chemische , koolhydraten , eiwitten en nucleïnezuren , die een schadelijk effect op een groot aantal verschillende ziekten processen kan hebben .
consistentie en reproduceerbaarheid

PABS zijn minder consistent en minder reproduceerbaar dan MAbs bij laboratoriumproeven , grootschalige productie . De reden hiervoor is dat een inconsistentie sera gemaakt om een ​​bepaald type Pab bevatten ook antilichamen die afwijkt van de beloopt bevat . Mogelijke verklaringen over de reden voor de aanwezigheid van een ander type antilichaam in sera Pab een dier bestaan ​​uit eerdere auto-immuunreacties en algemene immunologische geschiedenis . " Sera " ( enkelvoud " serum " ) is een algemene term voor de oplossing gevonden in het lichaam die oplost antistoffen en eiwitten bevat . De immunologische geschiedenis van een dier omvat het natuurlijk geproduceerd om alle ziekte antigenen antilichamen en epitopen het dier al eerder ondervonden .
Verminderde specificiteit

Omdat PABS kan reageren met meerdere epitopen ze worden beschouwd in sommige gevallen minder nuttig dan MAb . Het is moeilijker om veranderingen in de moleculaire conformatie , eiwit - eiwit interacties en fosforylatie staten evalueren met pAb . Ook het proces van identificatie van enkele leden van eiwitfamilies is beperkt bij gebruik PABS plaats MAbs , zoals beschreven door Neil S. Lipman , VMD , bij de National Academy of Science .
Gebrek aan Purity < Br>

De concentratie en zuiverheid niveaus van specifieke antilichamen tot 10 keer lager in Pab sera dan MAb sera , meestal tussen 50 en 200 microgram per milliliter . PAb's vormen een veel minder zuiver serum , wat nadelig behandelen ziekte, omdat een veel grotere hoeveelheid nodig is om een ​​therapeutisch effect . Lage zuiverheid van pAbs betekent dat vaccins met Pab sera groter en moeilijker te dienen aan patiënten .
Bijwerkingen

Polyklonale antilichamen behandelingen worden geassocieerd met verschillende schadelijke bijwerkingen inbegrip van een hoger risico op infectie door virussen besmetten , serumziekte en anafylaxie ( een acute immuun overgevoeligheidsreactie ) , zoals uitgelegd door Surender Vaswani aan de Universiteit van Utah .