De geschiedenis van de spirometer apparaat voor het meten van het vermogen van een patiënt om te ademen begint in het oude Rome . Een Engels chirurg ontwikkelde de eerste volledig functionerende spirometer tijdens het midden van de 19e eeuw, tijdens de behandeling van zwarte longen ( mijnwerkers ) en tuberculosepatiënten . Hij noemde ook deze meting als " vitale capaciteit " ( het vermogen om te leven ) van een patiënt . De evolutie van de moderne spirometer omvat de functionaliteit van de machine voor verschillende toepassingen te diagnosticeren en behandelen van de luchtwegen , hart en andere ziekten van patiënten. Griekse Doctor in Rome

Griekse arts Claudius Galenus , oefenen in Rome in de eerste eeuw na Christus , had een jonge jongen adem in en uit van een dier blaas om het volume van de lucht de longen te houden bepalen . Verdere documentatie van dergelijke studies kwamen vele eeuwen later .
James Jurin en Stephen Hales

In het begin van de 18e eeuw , James Jurin was de eerste wetenschapper om nauwkeurige hoeveelheden opnemen lucht door te blazen in een blaas . Binnen millimeter hij peilde de maximale hoeveelheid lucht die iemand kan mogelijk uitademen . Bijna een decennium later , Stephen Hales ' experimenten bevestigden Jurin bevindingen . Bekend om zijn detail en zorgvuldige arbeidsethos, Hales invloed op de behoefte aan nauwkeurige metingen in spirometrie . Zijn verduidelijking van respiratoire gassen in de longen verder toegevoegd aan de evolutie van de spirometer ontwikkeling en het gebruik .
John Hutchinson spirometer

Tot ver in de jaren 1840 , Londen chirurg John Hutchinson erkend levensstijl of beroep als cruciaal voor de gezondheidstoestand van een patiënt. Erkend als de uitvinder van de spirometer , hij begreep ook dat de gezondheid zetten bepaalde patiënten " at risk" voor ziekten die hart -, long- , beroerte en respiratoire kanker omvatten . Zijn verslagen van het gebruik van zijn spirometer om de vitale capaciteit van meer dan 4000 personen te meten een precedent voor de medische wereld in het begrijpen van de preventie en behandeling van patiënten . Hutchinson spirometer was een geijkte bel hij omgekeerd in het water om de uitgeademde lucht van de longen van patiënten vast te leggen. Originele spirometer Hutchinson maakt deel uit van de 21e eeuw de geneeskunde , met alleen de kleine wijzigingen van een lichtere bel , graphics en timing indicatoren .
Abernathy

Begrip uitputting van zuurstof in de longfunctie is essentieel voor het gebruik van de spirometer . Eind 18e eeuwse arts en leraar John Abernathy 's experimenten bleek uitgeademde longlucht bevat altijd minder zuurstof dan ingeademde lucht omdat het lichaam heeft om te gebruiken wat zuurstof het nodig heeft om te functioneren.
19e eeuw Bijdragen

Experimenten met een gashouder toegestaan ​​Sir Humphry Davy om berekeningen te maken van zuurstof verbruik resulteert in de productie van koolstofdioxide - een van de belangrijkste metingen oefeningsfysiologen gebruiken om te kunnen indirect maar nauwkeurig waardeert de energie die in het lichaam van een patiënt. Onderzoekers E. Kentish en Charles Turner Thackrah gebruikt een pot omgekeerd in het water om de luchtwegen bedragen en de kracht van de expiratoire spieren bepalen . Karl von Vierordt gericht zijn proeven met uitgeademde gassen voor de ontwikkeling van volumetrische parameters ( referentieniveaus voor bedragen van uitgeademde gassen ) . Nog steeds gebruikt in de moderne spirometrie , parameters Vierordt omvatten restvolume (bedragen na uitademing ) en vitale capaciteit . Deze types van de 19e eeuw bijdragen baande de weg voor andere toepassingen van de spirometer in de moderne geneeskunde .