Jeukende pennetjes en naalden op de huid is een medische aandoening die paresthesie wordt genoemd. Paresthesie is een heel vreemd gevoel en het zorgt er vaak voor dat mensen zich zorgen maken over de mogelijkheid van een ernstig medisch probleem. Jeukende pinnen en naalden zijn echter heel gewoon en meestal geen zorgen. Paresthesie is te wijten aan een probleem met zenuwsignalen, hetzij als gevolg van interne problemen of externe druk. De meeste gevallen verschijnen en verdwijnen spontaan of verdwijnen als de zenuwcompressie stopt.

Typen

Er zijn twee soorten paresthesie: voorbijgaand en chronisch. Tijdelijke paresthesie komt en gaat en chronische paresthesie is constanter.

Transient paresthesie

Transiente paresthesie kan optreden wanneer tijdelijke zenuwcompressie optreedt. Dit omvat zenuwcompressie van te lang in een positie blijven, druk uitoefenen op een zenuw of te veel gewicht op een zenuw plaatsen. Koude temperatuurblootstelling kan ook voorbijgaande paresthesie veroorzaken. Hyperventilatie en paniekaanvallen zijn andere oorzaken van voorbijgaande paresthesie.

Chronische paresthesie

Chronische paresthesie is een disfunctie van neuronen en heeft verschillende medische oorzaken. Circulatieproblemen, gebruikelijk bij ouderen, veroorzaken paresthesie. Diabetes, problemen met de schildklier en voedingstekorten kunnen ook chronische paresthesie veroorzaken. Immuunsysteemaandoeningen zoals multiple sclerose en lupus veroorzaken ook chronische paresthesie. Gordelroos, een virus dat bekend staat als herpes zoster, is ook een oorzaak, evenals de ziekte van Lyme. Chronische zenuwcompressie leidt tot chronische paresthesie. Andere oorzaken zijn tijdelijke ischemische aanval, motorische neuronziekte en het Guillain-Barre-syndroom. Vorstbeet kan chronische paresthesie veroorzaken.

Als een patiënt zich zorgen maakt over paresthesie, moet zij haar arts raadplegen voor een verwijzing naar een neuroloog. Neurologen zijn gespecialiseerd in problemen met het zenuwstelsel.

Identificatie

Neurologen stellen zenuwproblemen vast door verschillende tests uit te voeren. Zenuwgeleidingsproeven en elektromyografie helpen bij het vaststellen van problemen met het zenuwsignaal. Bloedonderzoek helpt bij het bepalen van vitaminetekorten die paresthesie veroorzaken. Soms voert een arts een wervelkolom uit of bestelt hij een MRI-test (magnetic resonance imaging) om vermoedens van multiple sclerose of andere ziekten te bevestigen.

Behandeling

Als er een onderliggende aandoening is, moet deze worden behandeld. Verder zijn de enige behandelingsopties uiterst tijdelijk. Deze opties omvatten Prilocaine of Lidocaine. Dit zijn actuele crèmes die verlichting bieden aan personen met paresthesie. Overmatig gebruik van deze crèmes kan paresthesie bevorderen, dus gebruikers moeten voorzichtig zijn om alleen de voorgeschreven hoeveelheid te gebruiken.

Waarschuwing

Mensen met paresthesie moeten voorzichtig zijn bij het gebruik van het betreffende aanhangsel. Handmatige paresthesie kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat de persoon dingen laat vallen. Voetparesthesie kan leiden tot struikelen en vallen.

, , ] ]