Bell's Palsy is geen beroerte, maar schade aan de aangezichtszenuw. Het veroorzaakt gedeeltelijke of volledige verlamming van de gezichtsspieren. De meeste patiënten herstellen volledig, ook als ze geen behandeling zoeken. Voor degenen die langzaam of helemaal niet lijken te herstellen, zijn er enkele behandelingen die kunnen helpen. Steroïden worden voorgeschreven om de zwelling van de zenuwen te verminderen en bij gelegenheid worden antivirale middelen voor hetzelfde doel gegeven. Oogdruppels zijn nodig als het knipperen wordt beïnvloed door de verlamming.

Herstel begint normaal gesproken binnen enkele weken na de aflevering. Hoe langer het duurt voordat het herstel start, des te groter het risico dat het niet 100 procent zal zijn. Dit betekent echter niet dat, als herstel niet binnen drie of zo weken begint, de patiënt is gedoemd. Het betekent alleen dat er een kans op complicaties of een herstelpercentage van minder dan 100 procent is. Het eerste dat de patiënt zal opvallen wanneer het herstel begint, is een tintelend gevoel in het gezicht - vergelijkbaar met hoe het voelt als een voet in slaap valt. Pijn kan ook gepaard gaan met genezing.

Terwijl genezing doorgaat, worden bewegingen van het gezicht opgemerkt. Als de bewegingen zich niet in het verwachte deel van het gezicht bevinden, wordt dit synkinese genoemd. Een voorbeeld is een kramp in je mond als je niet probeert te glimlachen. Een dergelijk voorval betekent dat herstel iets langer zal duren vanwege een verwisseling van zenuwbedrading. Volledig herstel van Bell's Palsy kan maanden duren en welke spieren eerst herstellen is niet voor iedereen hetzelfde.

, , ] ]