Volgens de American Cancer Society is non-Hodgkin lymfoom, een van de meest voorkomende kankers in de Verenigde Staten, een kanker die zijn oorsprong vindt in een specifiek type wit bloed cel bekend als lymfocyten. Lymfocyten werken om vreemde indringers te elimineren en beschermen het lichaam tegen infecties. Non-Hodgkin-lymfoom begint meestal in de lymfeklieren, klieren in de nek, oksel en lies, die een geconcentreerde hoeveelheid lymfocyten bevatten. Naast lymfeklieren kan non-Hodgkin-lymfoom andere organen aantasten, ook wel extranodale organen genoemd bij de diagnose.

Milt -

De milt, een orgaan ter grootte van een vuist, dient twee hoofdfuncties : het filtert oude rode bloedcellen uit het bloed en het vangt vreemde indringers zoals bacteriën, virussen, parasieten en schimmels. De milt bevat rode pulp gevuld met bloed om oude en beschadigde rode bloedcellen uit de bloedsomloop te verwijderen. Het bevat ook witte pulp die lymfeweefsel bevat vol met B-lymfocyten en T-lymfocyten. Het aggregaat van lymfocyten verhoogt het risico op non-Hodgkin-lymfoom die de milt aantast.

Beenmerg

Botten bevatten een sponsachtig weefsel dat bekend staat als beenmerg. Het beenmerg bevat onrijpe cellen, bekend als stamcellen die zich ontwikkelen tot de rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes. Ziekten, zoals non-Hodgkin-lymfoom, kunnen het beenmerg beïnvloeden en het vermogen om nieuwe cellen te produceren beïnvloeden, zoals beschreven door MedLine Plus.

Thymus

De thymus, een klein orgaan dat zich in de ruimte tussen de cellen bevindt de borstkas en de longen, bestaat uit twee lobben die drie verschillende lagen bevatten. De medulla, de binnenste laag, wordt omgeven door de cortex met een dunne laag, de capsule, die de buitenkant van de thymus bedekt. T-lymfocyten gaan van het beenmerg naar de thymus om te rijpen en gaan dan verder naar de lymfeklieren waar ze werken om immuniteit te bieden. De concentratie van T-lymfocyten in de thymus verhoogt het risico dat non-Hodgkin-lymfoom deze aantast.

Maagdarmkanaal

Het maagdarmkanaal, ook wel de darm genoemd, bevat lymfoïde weefsels waarin zich non-Hodgkin-lymfoom kan ontwikkelen. . Met darm geassocieerd lymfoïde weefsel (GALT) kan aggregeren in de amandelen, adenoïden, appendix, dikke darm, slokdarm en maag. De pleisters van Peyer, grote aggregaten van lymfoïde weefsel, zijn te vinden in de dunne darm. De pleisters van Peyer faciliteren het genereren van immuunresponsen in de darmen en produceren B-cel precursoren en geheugencellen die belangrijk zijn voor immuniteit, volgens MicrobiologyBytes.com.

, , ] ]