Talrijke ziekten waaronder obstructie van de blaasuitgang, hemorragische cystitis en amyloïdose veroorzaken verdikking in de blaas. Veel voorkomende symptomen zijn pijnlijk en frequent urineren, incontinentie en bloed in de urine. De hieronder vermelde aandoeningen en ziekten zijn enkele van de ernstigere aandoeningen die de blaas treffen, en het zoeken naar medische behandeling bij het hebben van een van de vermelde symptomen wordt ten zeerste aanbevolen.

Blaas Uitlaatobstakel

Blaasstopobstructie is een aandoening waarbij de opening van de blaas en urethra gedeeltelijk of volledig geblokkeerd is, waardoor weinig of geen urine het lichaam verlaat. De blaas reageert op deze verstopte urinestroom door verdikking en harder te werken om de urine eruit te persen. Blaaswanden zullen uiteindelijk dun worden en de blaas zal falen als deze aandoening niet wordt behandeld. De symptomen beginnen gewoonlijk geleidelijk en verslechteren na verloop van tijd en omvatten problemen bij het begin van urineren, zwakke urinestroom, frequent urineren overdag, 's nachts wakker worden om te urineren, urinaire urgentie en incontinentie. Soms wordt de uitlaat van de blaas geblokkeerd als gevolg van prostaatkanker of goedaardige prostaathyperplasie (BPH) - vergrote prostaat. Obstructie van de blaasuitgang is zeldzaam bij vrouwen en als deze optreedt, is deze in het algemeen te wijten aan neurologische aandoeningen of een grote, slappe blaas. Roken draagt bij aan blaastumoren en urethra-kanker, dus het wordt aanbevolen dat u stopt met roken om toekomstige blaasproblemen te voorkomen.

Hemorragische cystitis

Hemorragische cystitis is wanneer bloed plotseling verschijnt in de urine in combinatie met blaaspijn. De hoeveelheid bloed kan variëren; bij kleine hoeveelheden wordt de urine lichtroze, bij grotere hoeveelheden donkerrood. Rood bloed blijft vaak uit de urethra stromen. Chemotherapiepatiënten of patiënten met al lage aantallen bloedcellen lopen een groot risico voor deze ziekte. Aangezien hemorragische cystitis kan leiden tot andere gezondheidsproblemen, is het een groter gezondheidsrisico voor kankerpatiënten bij wie de lichamen al een ziekte bestrijden. Degenen die lijden aan een virale infectie of die sterke antibiotica gebruiken, lopen ook risico op deze ziekte. Symptomen zijn onder meer bloedstolsels in de urine, bloed in de urine, pijn bij het plassen, branden bij het urineren, vermoeidheid, buikpijn, 's nachts wakker worden om te plassen en incontinentie. Het komt het meest voor bij patiënten die chemotherapie in de blaas of bekkenstraling ontvangen.

Amyloïdose

Amyloïdose is een ziekte die wordt veroorzaakt door de opeenhoping van stoffen die amyloïde-eiwitten in de organen worden genoemd. Amyloïde eiwitten zijn abnormale eiwitten die voornamelijk worden geproduceerd door cellen in het beenmerg en die in elk weefsel of orgaan terecht kunnen komen. Deze zeldzame ziekte treft iedereen anders en vanaf 2010 is de exacte oorzaak onbekend. De drie belangrijkste vormen van deze ziekte zijn primair, secundair en erfelijk. De oorzaken van primaire amyloïdose zijn onbekend, terwijl secundaire amyloïdose zich zal vormen in combinatie met andere ziekten zoals tuberculose en reumatoïde artritis. Erfelijke amyloïdose is wanneer de ziekte via genetica wordt doorgegeven. Symptomen van deze ziekte zijn onder andere eiwitten in de urine, diarree, constipatie, kortademigheid, vermoeidheid, zwakte, onregelmatige hartslag, paarse vlekken rond de ogen, moeite met slikken, dramatisch gewichtsverlies, snel vol gevoel, vergrote tong en gevoelloosheid of tintelingen in de handen. en voeten. Degenen ouder dan 40 hebben meer risico op deze ziekte, evenals degenen met andere ziekten zoals botkanker. Een familiegeschiedenis van de ziekte brengt een persoon in gevaar, evenals een nierziekte die dialyse vereist. Dialyse verwijdert geen eiwitten uit het bloed, waardoor abnormale eiwitten in het lichaam worden opgebouwd. Amyloïdose kan het hart, de nieren en het zenuwstelsel beschadigen.

, , ] ]