Enterococcus-bacteriesoorten zijn de meest voorkomende oorzaak van in het ziekenhuis opgelopen urineweginfecties. Mensen met een abnormale urinewegen of langdurige verblijfskatheters krijgen vaak deze UTI's. Antibiotica vormen de eerste verdedigingslinie tegen enterokokken-UTI's. Hun oneigenlijk gebruik in recente tijden heeft echter geleid tot de opkomst van antibiotica-resistente enterokokken. In een studie gepubliceerd in de uitgave van "Renal and Urology News" van december 2007, verklaart Dr. Al Nemr dat een aanzienlijk aantal mannen met enterokokken-UTI's ofwel overbehandeld of onderbehandeld zijn.

Antibiotica

Ampicilline is het medicijn van de keuze om de meeste enterokokken-UTI's te behandelen. Het remt het transponderidase-enzym dat aanwezig is in enterokokken en creëert gaten in de bacteriële celwand die leiden tot celdood.

Sommige stammen van enterococci zijn resistent tegen ampicilline omdat ze een enzym produceren dat bèta-lactamase wordt genoemd en dat het antibioticum kan inactiveren. Ampicilline plus sublactam kunnen worden gebruikt om dergelijke gevallen te behandelen. De sublactam-component van het antibioticum voorkomt dat beta-lactamase aan ampicilline bindt.

Zowel ampicilline als ampicilline plus sublactam behoren tot de penicillinegeneesmiddelen, waarvoor veel patiënten allergisch zijn. Dergelijke patiënten worden behandeld met behulp van vancomycine. Vancomycine werkt door remming van celwandsynthese en replicatie van enterokokken.

Vancomycine-resistente enterokokken, of VRE, grepen de aandacht van de gezondheidszorg als ze frequente infecties veroorzaakten bij immuungecompromiteerde patiënten. Informatie verzameld door de Centers for Disease Control and Prevention in 2006 en 2007 toonde aan dat ongeveer 30 procent van de in het ziekenhuis verworven enterokokken-UTI's werd veroorzaakt door VRE. Verschillende stammen van VRE zijn ook resistent tegen penicilline, cefalosporinen, clindamycine en aminoglycosiden. Laboratoriumtests zoals antimicrobiële testen zijn vereist om de gevoeligheid van dergelijke stammen voor het antibioticum te bepalen.

Nitrofurantoïne wordt vaak gebruikt voor de behandeling van urineweginfecties veroorzaakt door VRE. Het exacte mechanisme van nitrofurantoïne is niet bekend, maar het vermoeden bestaat dat het medicijn werkt door bacterieel genetisch materiaal of DNA te beschadigen.

Daptomycine is een lipopeptide-antibioticum dat effectief is tegen VRE. De werking van daptomycine is niet volledig bekend, maar lijkt te werken door de verstoring van bacterieel celmembraan.

Antipyretica

Koorts is een veel voorkomend symptoom van enterokokken-UTI's en kan worden behandeld met antipyretica - geneesmiddelen die koorts bestrijden - zoals acetaminophen en ibuprofen. Deze medicijnen verlagen de lichaamstemperatuur en worden vaak oraal of intraveneus toegediend aan patiënten met enterokokkeninfecties van de urinewegen.

Hydratatie

Nierfalen en nierstenen zijn twee van de meest voorkomende complicaties van urineweginfecties. Verhoogde hoeveelheden vloeistoffen kunnen helpen om de nierfunctie te behouden en de vorming van nierstenen te voorkomen. De vloeistoffen kunnen oraal of intraveneus worden toegediend, afhankelijk van de toestand van de patiënt. Vloeistoffen kunnen ook helpen om de bacteriën via de urine weg te spoelen.

, , ] ]