Er zijn verschillende hoofdoorzaken van voet- en teennagelschimmel. Volgens de Amerikaanse National Library of Medicine en de National Institutes of Health, komen schimmel teennagel infecties vaak voor bij volwassenen en volgen ze typisch schimmelinfectie van de voeten. De NIH merkt op dat schimmelinfecties door voet en nagel moeilijk te behandelen kunnen zijn en dat zelfs met een geslaagde behandeling de schimmel nog steeds kan terugkeren.

Conventioneel schoeisel

Conventioneel schoeisel kan de groei en proliferatie van voet en teennagel schimmel. Volgens Dr. Ray McClanahan, een sport-podoloog in Portland, Oregon, wordt voet- en teennagelschimmel, waaronder voetschimmel, vaak gezien bij mensen die vernauwende schoenen of laarzen dragen die de tenen samenklemmen en de voet laten warm en zweterig worden. McClanahan merkt op dat een atleet bijzonder vatbaar kan zijn voor schimmelinfecties, als gevolg van het opgehoopte zweet op zijn voeten en in zijn schoenen.

Voet- en teennagelschimmel gedijt in de warme, vochtige en donkere omgeving van conventioneel schoeisel, maar Sandalen en andere schoenen met open tenen stellen voet- en teennagelschimmels bloot aan dodelijke ultraviolette stralen. Als een persoon in een omgeving leeft die het dragen van sandalen uitsluit, moet hij overwegen om meerdere sets droge sokken bij de hand te houden en periodiek zijn sokken te verwisselen wanneer de eerste tekenen van vocht verschijnen. Sommige nieuwere sokmodellen zijn gemaakt van synthetisch materiaal dat helpt om vocht van de huid af te voeren en schimmelinvasies te remmen.

Verminderde immuunfunctie en circulatie

Voet- en teennagelschimmel treedt vaker op bij mensen die verminderde immuunfunctie of circulatieproblemen in de onderste ledematen, zoals die met HIV /AIDS en diabetes. Volgens de Mayo Clinic-website verhoogt diabetes, circulatieproblemen of een verzwakt immuunsysteem het risico op voet- en teennagel van een persoon aanzienlijk. De Mayo Clinic-website merkt op dat HIV-infecties het immuunsysteem verzwakken, waardoor een persoon vatbaar wordt voor bacteriële, virale, parasitaire en schimmelinfecties.

Diabetesprogressie veroorzaakt verminderde bloedtoevoer naar de voeten en tenen, wat een optimale situatie creëert om schimmel te laten gedijen, omdat het immuunsysteem van het lichaam een moeilijkere tijd heeft om de infectie te detecteren en te elimineren. Zowel de bloedsomloop als de immuunfuncties kunnen met de leeftijd afnemen, en nagelschimmel komt daarom vaker voor bij oudere volwassenen. De Mayo Clinic-website meldt dat, naast verminderde circulatie en immuunfunctie, meer jaren blootstelling aan schimmels kan helpen verklaren hoe groter de prevalentie is bij oudere volwassenen.

Trauma

Teennageltrauma kan bijdragen aan teennagelschimmel. Volgens Foot.com komen schimmelinfecties van de teennagel of onychomycose voor wanneer microscopisch kleine schimmels binnendringen door een snijwond of breuk in de nagel als gevolg van trauma. Foot.com merkt op dat atleten en mensen die strakke schoenen of strakke kousen dragen, teennageltrauma kunnen oplopen en een groter risico lopen op onychomycose. Zodra er een schimmelinfectie in de tenen optreedt, kan dit verdere problemen veroorzaken, zoals ingegroeide teennagels, volgens het Amerikaanse College van voet- en enkelchirurgen.

Een onderzoek uit 2006 door Jason A. Winston en Jami L. Miller , MD gepubliceerd in het tijdschrift "Clinical Diabetes" concludeert dat herhaald trauma aan de nagels het risico op onychomycose verhoogt. Winston en Miller merken ook op dat diabetespatiënten die lijden aan een verminderd voetgevoel, meer kans hebben op teennageltrauma, waardoor de nagel beschadigd raakt en toegangspoorten voor teennagelschimmel worden geopend.

, , ] ]