Tinnitus

Ongeveer 20 procent van de mensen ervaart regelmatig ruis in een of beide oren, wat door artsen wordt aangeduid als "tinnitus." Terwijl patiënten het vaak beschrijven als een rinkelend geluid ruis, het kan ook worden gehoord als sissen, brullen, fluiten of zelfs klikken. In sommige gevallen kan de ruis extreem luid worden en interfereren met het horen van normale externe geluiden. Tinnitus kan vaak worden behandeld, waarbij de behandelmethode varieert afhankelijk van de onderliggende oorzaak.

Algemene oorzaken

Tinnitus kan worden veroorzaakt door een aantal factoren, zoals leeftijd, problemen met de bloedsomloop of letsel, waaronder een aanzienlijke blootstelling tot schadelijke niveaus van geluid. De medische wereld herkent twee soorten tinnitus. "Objectieve tinnitus" beschrijft een toestand die hoorbaar is voor de onderzoekende arts, die normaal gesproken duidt op een onderliggend probleem in het binnenoor, aangrenzende spieren of geassocieerde bloedvaten. Wanneer oorgeluid alleen door de patiënt wordt gehoord (wat veruit de meest voorkomende situatie is), wordt de aandoening 'subjectieve tinnitus' genoemd. In dit geval kan de oorzaak terug te voeren zijn op gehoorzenuwen, hersenverbindingen met het oor of specifieke aandoeningen in een van de drie delen van het oor zelf. Een veel voorkomende oorspronkelijke oorzaak van tinnitus is frequente blootstelling aan hard geluid eerder in het leven, of het nu beroepsmatig is (zoals werken rond jackhammers of lijnvliegtuigen zonder voldoende gehoorbescherming, of zitten voor de koper- en percussiesecties in een symfonieorkest) of recreatief (aanwezig te veel rockconcerten of het voortdurend aanzwengelen van draagbare muziekspelers). Langdurige blootstelling van deze soort kan leiden tot permanent gehoorverlies als gevolg van schade aan de kleine haartjes in het binnenoor die trillingen door de lucht ontvangen. Aan de andere kant kunnen veel patiënten ouder dan 60 jaar die gehoorverlies hebben van erfelijke oorzaken, ook tinnitus ervaren als een geassocieerd symptoom. Ten slotte kan tijdelijke tinnitus worden veroorzaakt door overmatige opeenhoping van was in een of beide oren.

Zeldzame oorzaken

In sommige gevallen kan tinnitus worden veroorzaakt door hoofd- en nekletsel, depressie, stress, goedaardige tumoren op de schedelzenuw (bekend als "vestibular schwannoma" of "acoustic neuroma"), of een innerlijke ooraandoening die de ziekte van Menière wordt genoemd. Nog minder frequent is een aandoening die "pulsatiele tinnitus" wordt genoemd, een bloedvataandoening die traceerbaar is tot misvormde capillairen, gedeeltelijk geblokkeerde nekaders of aderen, hypertensie, atherosclerose (bloedvatinelasticiteit veroorzaakt door cholesterolophoping) of nabijgelegen tumoren. Ten slotte kan tinnitus optreden als bijwerking van een verscheidenheid aan medicijnen, waaronder aspirine in hoge doses, kinine, diuretica, kanker medicijnen en verschillende veel voorkomende antibiotica.

Behandelingen

Raadpleeg een arts als tinnitus plotseling optreedt en gaat gepaard met gehoorverlies of duizeligheid. Een plotselinge oorbel kan het resultaat zijn van een nieuw voorgeschreven medicijn, in welk geval de voorschrijvende arts op de hoogte moet worden gesteld van het probleem. Met de vaak voorkomende moeilijkheid om een ​​diagnose of onderliggende oorzaak te bepalen, kunnen oplossingen voor tinnitus ongrijpbaar zijn.