Uw gastro-intestinaal systeem breekt het voedsel dat u eet af tot minuscule moleculen die in uw bloedbaan terechtkomen en uw lichaam voeden. Het zuur geproduceerd door uw maag helpt bij de fysieke afbraak van voedsel en de vertering van eiwitten. Verschillende factoren stimuleren de maagzuursecretie, inclusief de voedingssamenstelling van het voedsel dat u eet. Hoewel maagzuurafscheiding optreedt bij alle soorten voedsel, zijn proteïnerijke voedingsmiddelen krachtiger stimulerende middelen dan voedingsmiddelen die hoge concentraties zetmeel, suikers of vetten bevatten.

Gastrin

Het hormoon gastrine is de primaire controller van zuurafscheiding in uw maag. Gespecialiseerde cellen in uw maag, bekend als G-cellen, produceren gastrine in reactie op de aanwezigheid van voedsel. Gastrin-afgifte uit uw G-cellen stimuleert de zuurproductie door een ander type maagcel, de pariëtale cel. Voedingsmiddelen die eiwitten bevatten, zijn krachtige stimulantia voor gastrineproductie, wat leidt tot een krachtige afscheiding van maagzuur. Alcohol en cafeïne verhogen de maagzuursecretie door uw pariëtale cellen direct te stimuleren, door het gastrinebestrijdingsmechanisme te omzeilen.

Uw zenuwstelsel oefent een ingewikkelde controle uit op uw spijsverteringsstelsel, inclusief de afscheiding van maagzuur. Wanneer u heerlijke gerechten ziet, ruikt of verbeeldt, geeft uw zenuwsysteem aan dat uw maag zuur afgeeft in afwachting van een maaltijd. Uitrekken van de maag die optreedt terwijl u eet, induceert ook de zuursecretie door receptoren van het zenuwstelsel te stimuleren. In tegenstelling tot gastrine-gerelateerde controle, stimuleert het zenuwstelsel de maagzuursecretie niet specifiek voor de voedingswaarde van een maaltijd.

Maagzuur en eiwitdigestie

Het feit dat proteïne een sterke stimulans is voor maagzuursecretie heeft betrekking op het belang ervan bij de vertering van deze voedingsstof. Maagzuur breekt een aantal van de chemische bindingen die eiwitten bij elkaar houden, een proces dat bekend staat als denaturatie. Naarmate voedseleiwitten gedenatureerd worden, gaan ze over van een vaste naar een vloeibare vorm, waardoor ze beter toegankelijk worden voor afbraak door eiwitverterende enzymen. Naast eiwitdenaturatie activeert maagzuur het eiwitafbrekende enzym pepsine dat door je maag wordt aangemaakt. Zonder maagzuur blijft pepsine inactief en kan het eiwit in de voeding niet verteren. In tegenstelling tot de spijsvertering van eiwitten, die begint in uw maag en doorgaat in uw dunne darm, begint de afbraak van zetmelen pas echt als het voedsel uw dunne darm bereikt. Maagzuursecretie heeft daarom minder effect op zetmeelvertering dan op eiwitvertering.

Een kwestie van graad

Maagzuurafscheiding treedt op als reactie op alle soorten voedsel, tenzij u medicatie neemt om dit normale te blokkeren spijsvertering. Hoewel het volume zuur dat uw maag produceert, meestal hoger is bij eiwitrijke maaltijden, komt zuurafscheiding ook voor bij zetmeelrijke en vetrijke maaltijden. Daarom is alleen voeding meestal niet effectief voor het significant verminderen van maagzuursecretie voor de behandeling van medische aandoeningen zoals zweren of zure reflux.