Volgens het National Institute of Neurological Disorders and Stroke, krijgt 25 procent van de Amerikanen gordelroos. Op enkele uitzonderingen na slaat gordelroos maar één keer toe voordat het immuunsysteem het varicella-zoster-virus forceert dat gordelroos weer in een staat van inactiviteit veroorzaakt, bekend als latentie. Terugkerende gordelroos, zoals de naam al aangeeft, komt meer dan eens voor. Terugkerende gordelroos verschilt in verschillende belangrijke aspecten van gordelroos met één episode.

Risicofactoren

Mensen met ziektes van het immuunsysteem zoals aids, ziekten die het immuunsysteem beïnvloeden, zoals kanker en degenen die medicijnen gebruiken die het immuunsysteem onderdrukken immuunsysteem vanwege auto-immuunziekte of orgaantransplantatie hebben de meeste kans op het ontwikkelen van terugkerende gordelroos. Voor mensen met de ziekte van Hodgkin, non-Hodgkin-lymfoom of die een beenmergtransplantatie hebben ondergaan, zijn de vooruitzichten bijzonder somber, volgens Richard J. Whitely, M.D., professor aan de University of Alabama School of Medicine. Deze mensen hebben een kans van 40 procent om progressieve of verspreide gordelroos te ontwikkelen, waarbij de ziekte de hele huid en vaak de inwendige organen aantast.

Oorzaken

Gordelroos is het gevolg van reactivering van het varicella-zoster-virus , het virus dat waterpokken veroorzaakt, in de wortels van de sensorische zenuwen. Volgens de 2008 editie van "Harrison's Principles of Internal Medicine", zijn terugkerende gordelroos het gevolg van tekorten in celgemedieerde immuniteit, hetzelfde probleem dat mensen met AIDS hebben, en soms onvermogen om voldoende antilichamen aan te maken. De twee processen zijn meestal gekoppeld omdat antilichaamproductie afhankelijk is van communicatie tussen T-cellen en B-cellen van het immuunsysteem.

Tijdsframe

Gezonde mensen ontwikkelen gordelroosletsels gedurende een periode van drie tot vijf dagen. De laesies overschaduwen typisch over zeven tot tien dagen. Mensen met terugkerende gordelroos blijven vaak nieuwe letsels ontwikkelen gedurende meer dan een week. De korst begint mogelijk pas drie weken en de volledige genezing kan nooit voorkomen.

Ernst

Bij gezonde mensen veroorzaakt gordelroos meestal een pijnlijke, blaarvorming die beperkt is tot een enkele kant van het lichaam, meestal binnen het gebied van een enkele zenuwwortel. Mensen met terugkerende gordelroos ontwikkelen meestal meer blaren, soms verdeeld over verschillende zenuwwortels. De laesies kunnen lijken op een ernstige verbranding en worden secundair geïnfecteerd door bacteriën.

Complicaties

Volgens het National Institute of Neurological Disorders and Stro, ontwikkelt 50 procent van de gezonde mensen een complicatie die bekend staat als postherpetische neuralgie , die wordt gekenmerkt door aanhoudende pijn, zelfs nadat de uitslag afneemt. Mensen met terugkerende gordelroos hebben meer kans op post-herpetische neuralgie vanwege zowel herhaalde ontsteking van de zenuw en meer ernstige ontsteking. Het kan echter moeilijk zijn postherpetische neuralgie te onderscheiden van pijn als gevolg van een actieve episode van gordelroos bij frequente episoden.

Behandeling

Artsen behandelen terugkerende gordelroos met antivirale geneesmiddelen zoals acyclovir, famciclovir en valaciclovir . Patiënten moeten mogelijk elke dag antivirale middelen gebruiken om recidieven te voorkomen. Wanneer zich uitbraken voordoen, hebben patiënten gewoonlijk hogere doses of meerdere doses per dag nodig om het virus weer in remissie te brengen. Postherpetische neuralgie vereist verschillende geneesmiddelen, waaronder antidepressiva, anticonvulsiva, lokale anesthetica en soms narcotica.

Preventie

In mei 2006 heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration een varicella-zostervaccin goedgekeurd, Zostavax, specifiek voor mensen die het risico lopen op gordelroos. Het vaccin kan gordelroos voorkomen bij mensen ouder dan 60 jaar die de ziekte nog niet hebben gehad. Mensen met problemen met het immuunsysteem moeten hun arts vragen of het vaccin geschikt voor hen is. Sommige mensen met problemen met het immuunsysteem reageren niet op vaccins, dus het vaccin is mogelijk niet zo effectief voor deze personen.