Necrotisch darmsyndroom, medisch bekend als necrotiserende enterocolitis, is een ernstige aandoening die wordt gekenmerkt door de dood van gastro-intestinaal weefsel. Het wordt voornamelijk gevonden bij zieke zuigelingen of baby's die te vroeg worden geboren. Het is ongelooflijk ernstig en levensbedreigend, en volgens Medline Plus is de mortaliteit van degenen met de aandoening bijna 25%. Gelukkig is het een behandelbare aandoening. Oorzaken

De exacte oorzaak van weefsel de dood is onbekend, hoewel er theorieën zijn. Soms krijgt de darm mogelijk niet genoeg bloed, wat op zijn beurt leidt tot een afname van de productie van slijm dat dient als een beschermende laag voor het maagdarmkanaal. Een andere theorie suggereert dat er een overmaat aan schadelijke bacteriën in de darmen kan zijn, die in staat is om de darmen binnen te gaan als deze eenmaal is versleten. Het risico van het ontwikkelen van deze aandoening is veel groter als de baby: 1) te vroeg geboren is; 2) een formule gegeven die geconcentreerd is; en 3) kregen op een gegeven moment een bloedtransfusie.

Symptomen

Volgens KidsHealth.org bootsen de symptomen van necrotiserende enterocolitis die van andere gastro-intestinale stoornissen na, en kunnen ze voor elk kind anders zijn. De meest voorkomende tekenen en symptomen zijn onder meer: het onvermogen om voedsel beneden te houden; voedsel dat langer dan normaal in de maag achterblijft; een opgeblazen, rode buik die zacht aanvoelt; braaksel met een groene tint en bloed in de ontlasting; en overmatige of onregelmatige stoelgang gepaard met een toename of gebrek aan fecale productie. Minder vaak voorkomende symptomen die mogelijk moeilijker te detecteren zijn, slaapapneu, lethargie, een vertraagde hartslag en een verandering in lichaamstemperatuur.

Behandeling

De eerste stap in de behandeling is om alle voedingen te staken, gevolgd door de inbrengen van een buis door de neus naar de maag (neussonde) om alle ophoping van vocht of lucht in de darmen en maag te draineren. Als er een aanzienlijk verlies aan vocht is, kan de zuigeling intraveneuze vloeistoffen krijgen om deze te vervangen, terwijl elk teken van infectie met antibiotica wordt behandeld. Soms kan het kind zuurstof nodig hebben als de ademhaling wordt belemmerd. Zodra een behandelingsregime is ingesteld, moet de baby regelmatig worden gecontroleerd om te zorgen dat de aandoening op de juiste manier wordt genezen. In ernstige gevallen kan een operatie om de geïnfecteerde delen van de darm te verwijderen noodzakelijk zijn.

Prognose

Volgens KidsHealth.org wordt het geven van voer in de meeste gevallen tot tien dagen ingehouden, maar als de behandeling effectief is , de baby kan mogelijk na drie dagen een normaal voedingsschema hervatten. De behandeling is het meest effectief als deze zo vroeg mogelijk wordt gestart. Als de behandeling is voltooid, moet u goed letten op de gezondheid van uw baby om ervoor te zorgen dat de ziekte niet terugkeert. Op het einde, ervan uitgaande dat er geen complicaties zijn, wordt een volledig herstel verwacht; in sommige gevallen kunnen echter littekens in het darmkanaal en problemen met de opname van voedingsstoffen in de toekomst ontstaan.

Complicaties

Als de behandeling niet onmiddellijk begint, kan een verslechtering van de aandoening tot de dood leiden. Zelfs bij een snelle behandeling bestaat er nog steeds potentieel voor ernstige complicaties, waarvan het risico wordt verhoogd afhankelijk van de ernst van de aandoening als geheel. Mogelijke complicaties zijn een geperforeerde darm, die chirurgische correctie kan vereisen; sepsis, ook bekend als een infectie van de bloedbaan; en blokkering of vernauwing van de darm als gevolg van een opeenhoping van littekenweefsel.

, , ] ]