"Artritis" is een algemene term die wordt gebruikt om meer dan honderd verschillende aandoeningen te beschrijven, waaronder reumatoïde artritis (RA). Deze toestand kan mild of zeer invaliderend zijn. Zoals bij veel chronische aandoeningen, hoe eerder deze worden gediagnosticeerd, hoe gemakkelijker het voor de behandeling is om de effecten ervan te minimaliseren. RA wordt gediagnosticeerd door verschillende testen, waaronder bloedtesten, met name een meting van de reumafactor in uw bloedmonster.

Inleiding

Uw lichaam bevat antilichamen, bestaande uit een soort eiwit dat in uw bloed en andere lichaamssappen. Ze maken deel uit van je immuunsysteem en hun primaire functie is het herkennen van en omgaan met stoffen in het lichaam die vreemd zijn. Elk antilichaam is uniek en is gespecialiseerd in het verdedigen van het lichaam tegen één specifiek antigeen. Wanneer uw systeem naar behoren functioneert, helpt het u om gezond te blijven; maar in sommige gevallen, het lichaam vergist het zelf als vreemd en valt zichzelf aan het veroorzaken van een auto-immuunziekte. RA is een type auto-immuunziekte.

Reumatoïde factor

Reumatoïde factor is een antilichaam dat normaal niet in het bloed wordt aangetroffen, dus de productie van het lichaam kan duiden op RA of een andere bindweefselziekte. Het kan echter ook aanwezig zijn bij gezonde individuen zonder bekende ziekte. Daarentegen kunnen volgens de National Institutes of Health individuen met dit soort ziekten een lage reumafactor hebben of helemaal geen. Dit is de reden waarom een ​​combinatie van tests moet worden gedaan om een ​​diagnose te bevestigen of uit te sluiten.

Aandoeningen met verhoogde reumatoïde factor

Reumatoïde factor kan worden gedetecteerd bij mensen met lupus, syndroom van Sjögren, infectieuze hepatitis, syfilis , infectieuze mononucleosis, parasieten, tuberculose, leverziekte, een infectie van het hart, leukemie en sarcoïdose onder andere. .

Testresultaten

Uw laboratoriumtesten zullen uw niveau van reumatoïde factoren laten zien in termen van titers of eenheden. Titers meten hoe verdund uw bloedmonster moet zijn om niet langer de reumafactor te detecteren. Als uw titer bijvoorbeeld 1:20 is, betekent dit dat de factor kan worden gedetecteerd wanneer een deel van uw bloedmonster wordt verdund met maximaal twintig delen van een zoutoplossing.

Eenheden meten de hoeveelheid licht dat wordt geblokkeerd door uw bloedmonster in de buis. Als uw niveau van RF hoog is, is het bloedmonster troebel en kan er minder licht door. Wat als hoge en lage niveaus wordt beschouwd, kan verschillen afhankelijk van het laboratorium dat uw tests voltooit.

Over het algemeen is een normale titer een waarde van of lager dan 1:20; een normaal eenheidsniveau is minder dan 23 eenheden /ml. Lezingen boven deze betekenen dat uw RF hoog is. Volgens de Arthritis Foundation, hoe hoger je RF, hoe actiever en ernstiger je ziekte is.