Acetylcholine is een neurotransmitter - een stof in de hersenen die helpt bij het overbrengen van elektrische impulsen die door zenuwen worden opgewekt. Acetylcholine speelt een vitale rol in het perifere zenuwstelsel door spiercellen te activeren. Het speelt ook een rol in het centrale zenuwstelsel door zintuiglijke waarnemingen en toenemende aandacht te vergroten. Stoffen die acetylcholine in de spieren blokkeren, remmen spiercontractie en functioneren.

Atropine

Artsen classificeren de medicatie atropine als een muscarinereceptorantagonist. Je lichaam bevat twee verschillende soorten acetylcholinereceptoren - muscarinereceptoren en nicotinereceptoren. Het hart, de longen, het bovenste spijsverteringskanaal en de zweetklieren bevatten muscarinereceptoren. De nervus vagus in de hartspier geeft acetylcholine af, dat zich bindt aan de muscarine-receptoren in de gebieden van het hart die bekend staan ​​als de knooppunten, en die verantwoordelijk zijn voor de coördinatie van de elektrische impulsen die de hartslag induceren. Door muscarinereceptoren te blokkeren, verhoogt atropine de hartslag om uw hartspiercellen te helpen een normaal sinusritme te behouden, volgens Cardiovascular Pharmacology Concepts.

Anticholinergic Medications

Medicijnen die de effecten van acetylcholine op spieren blokkeren, worden anticholinergica genoemd medicijnen. Artsen schrijven gewoonlijk anticholinergische medicamenten voor ter behandeling van astma en chronische obstructieve longziekte. Ook wel bronchusverwijders genoemd, blokkeren anticholinergica de acetylcholinereceptoren in de bronchiën of grote luchtwegen. Het blokkeren van acetylcholine tegen binding aan de spieren voorkomt dat de spier wordt aangehaald en opent daarom de luchtweg. Anticholinergische geneesmiddelen kunnen kortwerkend zijn, zoals ipratropiumbromide of langwerkend. Langwerkende medicijnen zoals tiotropium kunnen langer duren om te werken - tot 20 minuten - maar de effecten kunnen tot 24 uur duren, volgens de American Thoracic Society.

Neurotoxines

Sommige dieren, zoals sommige reptielen, spinnen en insecten, kunnen een gif afleveren, bekend als een neurotoxine, dat inwerkt op het zenuwstelsel. Neurotoxinen kunnen op verschillende stoffen in het zenuwstelsel werken, maar sommige hebben een effect op de acetylcholinefunctie. Neurotoxinen die acetylcholinereceptoren in de spieren blokkeren omvatten het gif van de Krait-slang, de zeeslak en de zeeslang. Andere neurotoxinen remmen de productie of afgifte van acetylcholine. Deze neurotoxinen omvatten die geleverd door de Australische gewone bruine slang, de Australische verlammingsvink en de Zuid-Amerikaanse ratelslang. Elk van deze neurotoxinen remt de spierfunctie.

Myasthenia Gravis

Myasthenia gravis beschrijft een auto-immuunziekte die is geclassificeerd als een neuromusculaire aandoening. Myasthenia gravis treedt op wanneer antilichamen in het lichaam de acetylcholinereceptoren op de kruising tussen spieren en zenuwen aanvallen, blokkeren en vernietigen. Dit voorkomt dat acetylcholine zich aan de spiercellen bindt, wat op zijn beurt spiercontractie remt. Myasthenia gravis zorgt ervoor dat de spieren zwak worden, wat van invloed kan zijn op oogbewegingen, praten, gezichtsuitdrukkingen en slikken.