Zowel amyotrofische laterale sclerose, ook bekend als de ziekte van Lou Gehrig, en multiple sclerose zijn neurologische aandoeningen die de volledige functionaliteit van het centrale zenuwstelsel aantasten door de zenuw- en spierfunctie aan te vallen. Ze delen enkele overeenkomsten in hoe ze het lichaam beïnvloeden, en differentiëren tussen de twee is van cruciaal belang voor het nastreven van het juiste behandeltraject. Door de verschillen te begrijpen, kunnen patiënten de meest geschikte artsen en medicijnen zoeken.

Symmetrie van symptomen

Het Center for Neurologic Study merkt op dat symmetrie een middel is om onderscheid te maken tussen symptomen van ALS en MS. Multiple sclerose beïnvloedt voornamelijk één kant van het lichaam, terwijl ALS het hele lichaam beïnvloedt. Het National Institute of Neurological Disorders and Stroke merkt op dat hoewel ALS-symptomen aanvankelijk aan de ene of de andere kant kunnen beginnen, het aan beide zijden spieratrofie en zenuwschade is die ALS scheidt van andere vormen van sclerose en spierdystrofie.

Demyelination

Demyelinisatie verwijst naar de schade aan de myeline-omhulsel die de zenuwen in het lichaam bedekt. Voor patiënten met MS is schade aan de myeline-schildklier een primaire symptoom van de ziekte, volgens de National MS Society, omdat deze schade het littekenweefsel veroorzaakt dat de communicatie over zenuwpulsen verstoort. Het Centre for Neurologic Study meldt dat patiënten met ALS geen demyelinisatie vertonen als een primair zenuwsymptoom. In plaats daarvan zal demyelinisatie voor ALS-patiënten een secundair symptoom zijn dat aankomt na het optreden van spieratrofie.

Ontsteking

Volgens het Center for Neurologic Study is een belangrijk verschil tussen ALS en MS de aanwezigheid van ontsteking rondom de zenuwbanen. Bij patiënten met multiple sclerose, omringen ontstekingscellen gebieden waar de myeline schede is beschadigd, en deze inflammatoire celaanwezigheid is een belangrijke diagnostiek voor de ziekte. Personen met de ziekte van Lou Gehrig vertonen daarentegen geen tekenen van inflammatoire cellen rond hun zenuwen bij medische tests. Hoewel patiënten dit symptoom misschien niet kunnen zien, is het een baken voor artsen die een nauwkeurige prognose willen maken.

Progressive Nature

De ALS Association merkt op dat de ziekte snel progressief en fataal is, met de meeste gevolgen patiënten met een levensverwachting van slechts drie tot vijf jaar. De National Multiple Sclerosis Society merkt op dat symptomen van MS kunnen komen en gaan en dat terwijl de symptomen met de tijd kunnen verslechteren, ze kunnen worden beheerst met medicijnen, resulterend in een volledige levensverwachting.