Bipolaire stoornis II en Attention Deficit Disorder (ADD) zijn twee aandoeningen die worden veroorzaakt door abnormale bedrading in de hersenen. De Mayo Clinic stelt dat bipolaire stoornis II een type van de stemmingsstoornis is waarbij de patiënt depressie en hypomanie heeft, wat een enigszins verhoogde gemoedstoestand is. ADD is ook een psychische aandoening, een waarbij de patiënt voornamelijk onoplettendheidsproblemen heeft, maar mogelijk ook hyperactiviteit heeft. Beide stoornissen beïnvloeden de manier waarop de patiënt functioneert maar verschillen in gedrag en behandeling.

Stoornissenveranderingen

Bij bipolaire stoornis II heeft de patiënt lange periodes van depressie, met symptomen zoals verdriet, schuldgevoelens, geïrriteerdheid, vermoeidheid, hopeloosheid en suïcidale gedachten. De patiënt ervaart ook periodes van hypomanie, waaronder een opgeblazen gevoel van eigenwaarde, agressief gedrag, agitatie en racistische gedachten; de hypomanie is minder ernstig dan de manie die wordt gevonden in bipolaire stoornis I, een ander type bipolaire stoornis. Een patiënt met ADD heeft niet zoveel stemmingsproblemen als een bipolaire stoornis II-patiënt, hoewel ze energieker kan zijn, overdreven praat en friemelt.

Problemen aan de slag Gedaan met

Omdat het belangrijkste symptoom van ADD is onoplettendheid heeft de patiënt moeite om zijn werk gedaan te krijgen. De Mayo Clinic merkt op dat de patiënt moeite heeft om de aandacht te houden tijdens het werken aan een taak, wat resulteert in onvoorzichtige fouten. De patiënt lijkt misschien niet te luisteren en heeft problemen om de aanwijzingen op te volgen. Bovendien is een ADD-patiënt ook gemakkelijk afgeleid en vergeetachtig.

Een bipolaire stoornis II-patiënt heeft anderzijds problemen bij het handhaven van de aandacht tijdens zowel depressieve als hypomane fasen, maar de concentratieproblemen zijn niet zo ernstig als in ADD. In plaats daarvan heeft de patiënt een verhoogde drang om meer werk te doen tijdens hypomanie.

Ongepast gedrag

Gedragsproblemen worden het meest gezien tijdens de hypomane fase van bipolaire stoornis II. De patiënt kan agressiever gedrag vertonen en uithalen naar mensen dichtbij haar of gemakkelijker geagiteerd worden. Hypomane patiënten nemen vaker deel aan risicovol gedrag, zoals onbeschermde seks en winkelen, wanneer de patiënt niet genoeg geld heeft om de aankopen te dekken.

Meer gedragsproblemen doen zich voor bij ADD, vooral als de patiënt hyperactief is . Een kind met ADD zal bijvoorbeeld op ongepaste momenten, zoals tijdens de les, op een stoel gaan zitten of dingen beklimmen. De patiënt kan ook niet stil spelen. Bovendien fuseert de patiënt antwoorden en onderbreekt andere mensen terwijl ze praten.

Verschillende medicaties

Verschillende medicijnen worden gebruikt om elke stoornis te behandelen en de patiënt te helpen haar symptomen te beheersen. De Mayo Clinic stelt dat stimulerende middelen en niet-stimulerende middelen de voorkeursmedicatie zijn bij ADD, omdat ze de patiënt helpen om zijn impulsieve gedrag te focussen en beheersen. Methylfenidaat, dextroamphetamine en dextroamphetamine-ampetamine zijn voorbeelden van stimulantia en atomoxetine is een voorbeeld van een nonstimulant. Stemmingsstabilisatoren, zoals lithium, valproïnezuur, lamotrigine en divalproex, helpen bij het beheersen van zowel depressie als hypomanie symptomen van bipolaire stoornis II.