Dikkedarmkanker, ook wel dikke darm of dikkedarmkanker genoemd, is een atypische kinderkanker. Tumoren zijn meestal te vinden aan de rechterkant van de dikke darm voor een kind, wat al te vaak resulteert in mildere symptomen. Cure-percentages zijn hoger voor kinderen als ze in eerste instantie worden gediagnosticeerd tijdens de vroege stadia van de ziekte. Daarom zijn familiegeschiedenis en symptoombewustzijn, evenals regelmatige screeningen, voorzichtige maatregelen om te nemen met kinderen met aanleg voor colorectale kanker.

Atypisch en agressief

Westerse landen zien ongeveer 300.000 tot 1,5 miljoen kinderen gediagnosticeerd met colorectale kanker . Dikkedarmkanker is zeer behandelbaar als het vroegtijdig wordt opgemerkt, maar vroege detectie bij kinderen versus volwassenen met deze aandoening is uitzonderlijk moeilijk om te doen. Niet alle screeningtests die bij de diagnose van volwassenen worden gebruikt, zijn bij kinderen haalbaar. Colorectale kankertumoren hebben agressief groeigedrag bij kinderen in vergelijking met volwassenen, een verslechtering van de prognose bij het opstellen van een vertraagde diagnose en behandeling. Predisponerende genetische factoren hebben betrekking op de meeste van deze colorectale tumorgroei bij kinderen. Daarom kunnen artsen die de surveillance voor deze kinderen verhogen de algehele prognose verbeteren.

Familiegeschiedenis

Omdat het voor kinderen met deze ziekte niet waarschijnlijk is, is het onwaarschijnlijk dat artsen dit vermoeden. Onderzoekers suggereren echter dat artsen waakzamer moeten zijn bij kinderen met rectale bloedingen of een familiegeschiedenis van kankers (kanker familiesyndroom), zoals borst-, endometrium-, eierstok- of prostaatkanker. Verder Kravarusic et al. merkt op dat kinderen met een genetische aanleg voor het ontwikkelen van "adenomateuze polyposis, juveniele polyposis syndroom en het syndroom van Peutz-Jeghers" vatbaar zijn voor colorectale kanker, daarom vereist meer medisch toezicht van hun artsen. Hoewel veel poliepen goedaardig zijn, kunnen ze een voorloper zijn van kanker.

Symptomen

Colorectale kanker kan jarenlang groeien en asymptomatisch blijven, wat detectie in de beginfase uiterst moeilijk maakt als alleen op symptomen wordt vertrouwd. Wanneer een kind symptomatisch wordt, kunnen verschillende symptomen aanwezig zijn. Sommige symptomen zijn: constipatie; abnormaal dunne ontlasting, met de smalheid van een potlood (veroorzaakt door een dikke darm of rectale obstructie); lage buikkrampen; bloederige ontlasting (hematochezia); misselijkheid en overgeven; gas en een opgeblazen gevoel en constante vermoeidheid.

Screening

Omdat de symptomen meestal asymptomatisch zijn, suggereren onderzoekers dat artsen routinematige screeningen uitvoeren voor kinderen met aanleg voor colorectale kanker als een manier om de algemene prognose te verhogen. Krukken kunnen worden getest, of een bariumklysma, colonoscopie, sigmoidoscopie of virtuele colonoscopie kan worden uitgevoerd. Ongeacht elke test, bepaalt een laboratoriumanalyse van weefsel uiteindelijk of er al dan niet kanker is. Daarom moet een biopsie van cellen, vocht of weefsel in de dikke darm worden genomen en onderzocht om te bepalen of kanker aanwezig is.

Vermijd vertraagde diagnose

Gemiste en vertraagde colorectale diagnoses behoren tot enkele van de meest voorkomende wanpraktijken. Daarom moeten ouders een kopie van de screening krijgen en ervoor zorgen dat de nodige afspraken worden gepland. Als tijdgevoelige afspraken niet snel genoeg met de arts kunnen worden gepland, maak dan een afspraak met een andere arts. Verschillen in aanbevelingen tussen de eerste en tweede arts vereisen een verklaring. Belangrijker nog, luister naar je intuïtie en krijg een second opinion van andere artsen als dat is wat je buik zegt.

, , ] ]