Angst kan zo abrupt en met zoveel intensiteit optreden dat je het gevoel krijgt dat je wordt aangevallen door een kracht van buitenaf. Om deze emotie beter te begrijpen en te demystificeren, laten we het neurofysiologische pad van naderbij bekijken om te ontdekken hoe angst wordt gecreëerd.

Triggers

Angst kan worden gestimuleerd door iets 'angstaanjagends' dat je opmerkt in je omgeving, zoals als een hard geluid 's nachts, een onverwachte rekening of een boze baas. De emotie kan ook intern worden aangewakkerd door een droom, een negatieve gedachte of een lichamelijke sensatie. Soms kunnen deze externe of interne stressfactoren zo plotseling en vluchtig zijn dat je ze niet eens bewust kunt berekenen, hoewel ze door je zenuwstelsel zijn geregistreerd. Het enige dat je opvalt is dat je zonder duidelijke reden angstig bent.

Brain Response

De angsttriggers activeren de amygdala, een amandelvormige groep cellen die deel uitmaken van het limbische systeem van de hersenen en een belangrijke rol spelen rol in emotionele responsen en langetermijngeheugen. De amygdala, die ook wel 'de angstwissel' wordt genoemd, evalueert of de informatie die hij ontvangt verband kan houden met gevaarlijke of bedreigende gebeurtenissen uit het verleden. Hoe meer herinneringen aan angst en angst hangen, hoe sneller de amygdala alarm slaat.

Stresshormoon vrijgeven

Zodra uw hersenen een potentieel gevaarlijke situatie overwegen, stimuleren de hypothalamus en de hypofyse het vrijkomen van stresshormonen, zoals adrenaline en cortisol, om je lichaam voor te bereiden op een geschikte vlucht, vlucht of bevriezingsreactie.

Fysiologische reacties

Stresshormonen verhogen je hartslag, ademhaling, bloedsuikerspiegel, transpiratie en bloedcirculatie naar de spieren. Als gevolg daarvan voel je je warm, zweterig en gespannen; je hart bonkt en je ademt sneller; u kunt gaan trillen, beven of zelfs pijn op de borst ervaren. Deze fysiologische reacties kunnen zo plotseling, ongemakkelijk en overweldigend zijn dat ze zelf extra angst kunnen opwekken. Dit is de reden waarom mensen bang kunnen worden voor hun eigen angst in vergelijking met externe bedreigingen.

Deze neurofysiologische route is ontworpen door de natuur om je te beschermen tegen gevaar en om je veilig te houden. Met andere woorden, angst is een normaal gevoel met een belangrijk doel. Wanneer echter zelfs de kleinste triggers ervoor zorgen dat de angstroute regelmatig overreageert, heb je te maken met een angststoornis. De onderscheidende factoren tussen een normaal niveau van angst of een angststoornis zijn of uw gevoelens u lijden of disfunctioneel gedrag veroorzaken of uw dagelijks leven verstoren.

Typische symptomen van angststoornissen

Overmatige zorgen en zorgen race-gedachten - Overweldigd en moeite met concentreren - Overanaleren van bestaande of huidige uitdagingen en piekeren over het worstcasescenario - Hypervigilantie en proberen anderen en uw externe omstandigheden te micromanieren - Gevoelens van machteloosheid en onvermogen om beslissingen te nemen - Toenemende problemen met werk en relaties als gevolg van onzekerheid, twijfel en angst - Afleidingen zoeken in verslavend gedrag, zoals gokken, eten, seks of werk - Zelfmedicatie met alcohol, nicotine of andere drugs - Moeite om in slaap te vallen of midden in de nacht wakker te worden met een bekabeld en niet in staat zijn om ontspan opnieuw - Lichamelijke symptomen zoals hoge bloeddruk, onregelmatige hartslag, chronische pijn en gewichtsschommelingen