Totale heupprothese of heupartroplastiek kan een wenselijke optie zijn voor veel mensen die op dit gebied chronische pijn of immobiliteit ervaren. Deze problemen kunnen worden veroorzaakt door letsel of verlies van botmassa vanwege ziekte of gevorderde leeftijd. De technologie en het ontwerp van de heupprothesen zijn verbeterd sinds de oorspronkelijke procedure werd vastgesteld, maar de realiteit dat door de mens gemaakte materialen in het lichaam worden ingebracht, kan het probleem van de afstoting van de prothese opwerpen.

Inherent Oorzaken

Er zijn momenteel twee soorten metalen heupprothesen. Het eerste type dat moest worden ontwikkeld, was een kleine metalen bal die in het dijbeen werd ingebracht, gekoppeld aan een metalen beker die de oorspronkelijke houder verving. Tussen deze twee metalen oppervlakken werd een kunststof afstandhouder geplaatst. Vanwege de snellere degeneratie van kunststof in tegenstelling tot metaal, had de beker de neiging weg te slijten tegen voortdurend contact met de metalen bal. De ophoping van plastic residu in het gebied zou na verloop van tijd een versoepeling van de prothese veroorzaken.

Andere inherente oorzaken

Het andere type metalen heupprothese heeft geen plastic componenten. De dijbeenkogel is veel groter, waardoor een betere pasvorm met de metalen voet ontstaat. Het metaal dat in deze prothese wordt gebruikt, is gemaakt van een kobalt-chroomlegering die bekend staat als Vitallium. Dit is een zeer duurzame legering, maar na verloop van tijd is het materiaal nog steeds versleten. Van dit type metaal-op-metaalprothese is echter aangetoond dat het een beter uithoudingsvermogen heeft dan het metaal-op-kunststof type, volgens de Amerikaanse Academie van Orthopedische Chirurgen.

Symptomen

Wanneer een type van de heupprothese begint tekenen van slijtage of dislocatie te vertonen, de meest voorkomende symptomen zijn pijn en een verhoogde bewegingsbeperking in het gebied. Deze worden veroorzaakt door een afbraak van de prothesefunctie en /of het verslijten van de metalen onderdelen, volgens het Hip and Knee Institute. Naarmate deze onderdelen verslijten, verliezen ze de strakke pasvorm die nodig is voor optimale efficiëntie. De kogelscharnierverbinding zal loskomen, waardoor het gewricht verschuift. Immobiliteit zal optreden, en pijn zal worden veroorzaakt door de verkeerde uitlijning van de componenten van de prothese.

Andere symptomen

Er is onderzoek gedaan naar de mogelijkheid van bijwerkingen, hetzij van de prothese zelf, hetzij van het residu veroorzaakt door normale slijtage van de componenten. Dermatitis en reacties op de ionisatie van metaal, voornamelijk van kobalt, zijn twee van de meer ernstige bijwerkingen die zijn bestudeerd. Hoewel de statistieken variëren naargelang de ernst van de opeenhoping van residu, suggereren de beschikbare gegevens dat de ernst van de bijwerkingen minimaal is.

Corrigerende maatregelen

De procedures voor het corrigeren van de vervanging van metalen heupprothese kunnen wees serieus. Effecten van afwijzingssymptomen kunnen een wegslijting van het femur, evenals het bekken zijn, wat leidt tot een verhoogde dislocatie van de prothese en ernstige pijn en immobiliteit. De chirurgische procedure om een van deze te corrigeren vereist het vervangen van één of meer componenten of het verwijderen en vervangen van de gehele prothese. Dit worden heupvervangingsrevisies genoemd. Medische rapporten over deze chirurgische aanpak wijzen erop dat deze herzieningen de neiging hebben om succes te hebben ondanks de voortdurende invasiviteit van operaties aan het dijbeen en het bekken, en dat ze vaak langere revalidatieperioden vereisen.

, , ] ]