Spearmint is een veel voorkomende tuinplant die invasief kan worden als het niet wordt opgenomen. Je kunt de verse bladeren in thee zetten of ze gebruiken om de smaak van andere dranken, zoals een mint julep, aan te vullen. Spearmint olie is een veel voorkomende smaakstof in tandpasta, mondwater, ijs en snoep. Hoewel groene munt over het algemeen veilig is voor consumptie en lokaal gebruik, zijn er enkele mogelijke bijwerkingen van dit kruid.

Kruidprofiel

Groene munt, wetenschappelijk aangeduid als Mentha spicata, is ook bekend onder verschillende algemene namen, zoals de wijze van Bethlehem, de munt van onze lieve vrouw, lamsmunt, gekrulde munt en torenspitsmunt. Het kruid is inheems in Europa en Zuidwest-Azië, hoewel het over de hele wereld op grote schaal wordt verbouwd. Zoals de naam al aangeeft, heeft spearmint puntige bladeren die op speren lijken.

Chemische samenstelling

Spearmint-loof bevat tot 80 procent carvon, een organische stof die behoort tot een klasse chemicaliën die terpenoïden worden genoemd, die de etherische oliën van bepaalde planten. Dit is de component die verantwoordelijk is voor het karakteristieke aroma en de smaak van groene muntblaadjes. Andere middelen die in het kruid worden aangetroffen, zijn rosmarinezuur, limoneen, 1-8-cineol en thymonine.

Allergische reacties

Volgens de "Physicians 'Desk Reference for Herbal Medicines" kan de aanwezigheid van carvon induceren gevoeligheid bij bepaalde mensen die de olie topisch gebruiken - of die gewoon hun tanden poetsen met tandpasta met muntsmaak. Deze aandoening, een vorm van contacturticaria genaamd hoekige cheilitis, heeft specifiek betrekking op ontsteking van de lippen en wordt veroorzaakt door een allergie voor planten in de mintfamilie, inclusief groene munt. Soms is mint allergie moeilijk te detecteren. Ter illustratie, een casestudy gepubliceerd in de februari uitgave van de "Australasian Journal of Dermatology" was een 26-jarige vrouw die een jaar lang dermatitis van de lip ervoer, maar toch testte ze negatief op allergie voor haar tandpasta. de link naar munt werd ontdekt nadat ze gereageerd had op een tandpoeder met muntsmaak en vervolgens direct contact met muntblaadjes.

Sedatieve effecten

Sommige van de bestanddelen in groene munt zijn heilzaam. een artikel gepubliceerd in het nummer van 6 juni 2011 over "Toxicologie en industriële gezondheid" meldde dat groene munt een bron van natuurlijke antioxidanten is. Sommige van deze verbindingen, namelijk carvon, produceren ook een anti-nociceptief effect, wat betekent dat ze de reactie op pijnlijke stimuli De auteurs van een studie gepubliceerd in de uitgave van "Biological and Pharmaceutical Bulletin" van 31 mei 2008, observeerden dit effect bij muizen en concludeerden dat carvon de prikkelbaarheid van perifere zenuwen vermindert. Desk Reference voor kruidengeneesmiddelen”verklaart dat carvon een neurodepressive effect bij dieren blijkt uit een toename van de duur van de slaap perioden heeft aangetoond. Dit kan verklaren waarom mint wordt gebruikt in aromatherapie en massage om hoofdpijn te herleven en stress te verminderen. Dit suggereert echter ook dat groene munt mogelijk de effecten kan verhogen van medicijnen die zijn ontworpen om slapeloosheid en depressie te behandelen.