Volgens de American Cancer Society (ACS) blijven de vooruitzichten voor patiënten met prostaatkanker verbeteren als gevolg van de vooruitgang in methoden voor detectie en behandeling. Een behandelingsoptie bij prostaatkankerbehandeling is bestralingstherapie, het gebruik van krachtige straling om de kankercellen te doden of te voorkomen dat ze groeien en zich verspreiden. De ACS merkt op dat in vroege gevallen van prostaatkanker bestralingstherapie vergelijkbaar is met uitgebreide chirurgie. Er zijn echter enkele bijwerkingen van bestralingstherapie.

Intestinale bijwerkingen

Tijdens en na bestraling voor prostaatkanker kunnen diarree en /of rectale pijn, prikkelbare darmen, incontinentie van ontlasting en soms bloederige ontlasting. Volgens de ACS komt dit vaker voor bij oudere vormen van externe bundelstraling, waarbij de stralingsbron buiten het lichaam wordt geplaatst. Langdurige darmklachten komen niet vaak voor in de nieuwere, meer gerichte vormen van externe bestralingstherapie, of de verschillende vormen van interne bestralingstherapie. In de meeste gevallen stoppen deze symptomen wanneer de behandeling eindigt, aldus de ACS. Het National Cancer Institute (NCI) voegt eraan toe dat er verhoogde kansen zijn op het ontwikkelen van rectale kanker bij mensen die radiotherapie voor prostaatkanker hebben gekregen.

Urine-bijwerkingen

Brandende pijn tijdens het urineren, af en toe bloed in de urine en een verhoogde frequentie van de drang om te urineren wordt gezien bij patiënten die een bestralingsbehandeling voor prostaatkanker hebben. De ACS legt uit dat deze symptomen in een minderheid van de gevallen zelfs na de behandeling aanhouden, en met interne bestralingstherapie wordt de verhoogde frequentie van de aandrang tot urineren bij één op de drie patiënten gezien. Er zijn ook gevallen geweest van urineafhankelijkheid met interne bestralingstherapie, die chirurgische interventie vereist. Urine-incontinentie, merkt de ACS, vertoont een vertraagde aanvang, maar de totale incidentie is minder dan na prostaatoperatie. Volgens het NCI is de kans op blaaskanker ook groter bij patiënten die bestralingstherapie krijgen voor prostaatkanker.

Impotentie bij

Impotentie toont een vertraagd begin na radiotherapie, volgens de ACS, vrij de in tegenstelling tot chirurgie, waarbij impotentie onmiddellijk is en met de tijd zelfs kan verbeteren. Het risico op het ontwikkelen van impotentie lijkt hoger te zijn in de oudere leeftijdsgroepen die bestralingstherapie krijgen. Volgens de American College of Radiology (ACR) is de algehele incidentie van impotentie bij patiënten die bestralingstherapie krijgen voor prostaatkanker vergelijkbaar met die van zenuwsparende prostaatoperaties.

Andere bijwerkingen -

ACR noemt dermatologische bijwerkingen zoals uitdroging van de huid, met of zonder tijdelijk of permanent haarverlies, over het gebied waarop de bestralingstherapie is gericht. Andere bijwerkingen die worden opgesomd door de ACS zijn vermoeidheid en lymfoedeem, of vochtophoping in de benen en geslachtsorganen.

, , ] ]