Voedselallergie is een negatieve reactie op voedsel dat wordt gemedieerd door het immuunsysteem. In het geval van pecan-allergie reageert het immuunsysteem op de eiwitten in pecannoten en veroorzaakt symptomen zoals netelroos, braken, zwelling van de keel, kortademigheid en duizeligheid die verband houden met de afgifte van een chemische stof genaamd histamine. Zoals besproken door de Universiteit van Maryland Medical Center, is bij 4 tot 8 procent van de kinderen en bij 2 procent van de volwassenen voedselallergieën geconstateerd.

Achtergrond

Voedselallergieën treffen meer jonge kinderen dan volwassenen en 90 procent van deze allergieën worden veroorzaakt door acht belangrijke allergenen waaronder koemelk, eieren, soja, pinda's, noten, tarwe, vis en schaaldieren, zegt UMMC. Terwijl kinderen de neiging hebben om de meeste van deze allergieën te ontgroeien, is allergie voor pinda's en boomnoten minder vaak ontgroeid en verdwijnt bij slechts 20 procent van de patiënten. Een familiegeschiedenis van voedselallergieën verhoogt de kans dat een patiënt een voedselallergie heeft, maar niet noodzakelijk hetzelfde voedsel als andere familieleden.

Types

Symptomen van pecannergie kunnen variëren van mild tot leven -threatening. Symptomen treden meestal op binnen één uur na inname van een pecan of een pecannebevattende substantie. Symptomen zijn netelroos, jeuk, zwelling, misselijkheid, braken, diarree, kortademigheid, piepende ademhaling, hoesten, duizeligheid en bewustzijnsverlies. Niet al deze symptomen zullen optreden in een reactie en sommige patiënten zullen alleen huidklachten hebben, zoals netelroos of zwelling. Het is echter belangrijk om te onthouden dat de meer milde huidklachten kunnen voortschrijden naar systemische symptomen en dat een milde reactie bij één blootstelling niet betekent dat de volgende reactie ook mild zal zijn.

Diagnose

Diagnose allergie voor pecannoten kan worden uitgevoerd in het kantoor van een allergoloog. Eerst zal een geschiedenis worden opgemaakt om te bepalen of de symptomen kloppen in overeenstemming met een immuun-gemedieerde reactie. Als de allergoloog van mening is dat de symptomen waarschijnlijk een allergie vertegenwoordigen, kunnen huidpriktesten worden uitgevoerd. Het testen van de huidprik houdt in dat het oppervlak van de huid wordt bekrast met het allergene eiwit van de pecannoot en vervolgens de reactie op het huidoppervlak meet. Bloedonderzoek dat de mate van allergische reactie op het pecan-eiwit meet, kan ook worden uitgevoerd. Hoewel deze tests nuttig zijn om te bepalen of allergie bestaat, is de grootte van de huidreactie niet nuttig om te bepalen hoe ernstig de symptomen zijn die verband houden met blootstelling aan pecan.

Preventie

De belangrijkste behandeling van pecannergie symptomen zijn vermijding van blootstelling aan pecan. Dit kan moeilijk zijn, omdat pecannoten kunnen worden aangetroffen in onverwachte voedselbronnen zoals vegetarische producten, sauzen, kruiderijen, taartbodem, visgerechten en pasta. Bovendien wordt doorgaans geadviseerd dat patiënten met een allergie voor pecannoten alle noten en pinda's vermijden vanwege de zorg voor kruisbesmetting in de verwerkingsinstallatie.

Behandeling

Als een accidentele blootstelling plaatsvindt, kan een anti- histamine en injecteerbare epinefrine kunnen worden gebruikt om de reactie te helpen terugdraaien en de symptomen te verminderen. Een patiënt met een allergie voor pecan moet dit medicijn voor hem beschikbaar hebben en te allen tijde injecteerbaar epinefrine bij zich hebben. In deze situatie moet de patiënt onmiddellijk naar de afdeling spoedeisende hulp gaan, zelfs als hij is verbeterd met een behandeling die thuis beschikbaar is. Hoewel epinefrine de symptomen op korte termijn kan omkeren, ontwikkelen sommige patiënten symptomen zodra de adrenaline slijt. Patiënten met een allergie voor pecan moeten ook een gezondheidswaarschuwingsarmband dragen om ervoor te zorgen dat informatie over de allergie beschikbaar is voor medisch personeel in geval van nood.

, , ] ]