Uit het onderzoek van september september 2006 van de Wereldgezondheidsorganisatie naar niveaus van volwassen obesitas bleek dat ongeveer 1,6 miljard volwassenen (leeftijd 15 jaar en ouder) overgewicht hebben en meer dan 400 miljoen mensen in de categorie overgewicht. Met deze duizelingwekkende cijfers is het geen wonder dat Amerikanen in 2007 meer dan $ 55 miljard aan supplementen en producten voor gewichtsverlies hebben uitgegeven, zoals blijkt uit het onderzoek van Marketdata Enterprises, "The U.S. Weight Loss & Diet Control Market." Onderzoek naar het gebruik van natuurlijke methoden bij het verliezen en beheersen van gewicht en gezondheid heeft geleid tot het gebruik van spijsverteringsenzymen als een afslanksupplement.

Geschiedenis

De papaya is voor het eerst gecultiveerd in Mexico en komt oorspronkelijk uit Amerika voornamelijk uit de tropische landen. Het is sindsdien gegeten en gebruikt voor medicinale doeleinden over de hele wereld. In feite gebruiken de mensen van de Pacifische eilanden papaja voor gebruik variërend van huidverzorging tot anticonceptie. Tot 1933 was papaya alleen op de markt gebracht als gegeten in zijn rijpste staat, maar uiteindelijk werd ontdekt dat onrijpe papaja twee sterke spijsverteringsenzymen, papaïne en chemopapaïne bevatte.

Enzymes

Het voedsel dat mensen eten zijn een combinatie van macro-voedingsstoffen (koolhydraten, eiwitten en /of lipiden /voedingsvetten), maar om ze te gebruiken als energie en de verschillende functies die ze kunnen bijdragen aan je lichamelijke onderhoud, zijn katalysatoren in de vorm van spijsverteringsenzymen nodig om deze macro-voedingsstoffen af ​​te breken in micronutriënten. In deze toestand kan voedsel eigenlijk worden gebruikt als energie in plaats van te worden opgeslagen in vette cellen of met negatieve bijwerkingen zoals die met een lactose-intolerantie.

Papaïne

Papaïne wordt niet van nature in uw lichaam geproduceerd , maar het kan net zo werken als je natuurlijke spijsverteringsenzymen. Het is een cysteïneprotease, wat betekent dat het grote eiwitmoleculen kan afbreken in kleinere en oplosbare moleculen die pepton worden genoemd. Het werd duidelijk dat dit mogelijk was toen papaja als een vleesvermalser werd gebruikt en bij testen had het enzym inderdaad hetzelfde effect met de eiwitten die mensen consumeerden.

Voedingssupplementen

Historisch gezien heeft papaïne is gebruikt en gebruikt als hulpmiddel bij het kalmeren van een maagklachten, arteriële calcificatie, ontsteking en constipatie bij vele andere toepassingen, maar vanaf november 2010 is er geen overtuigend bewijs getoond dat het de effecten op gewichtsverlies kan aantonen. Macro-voedingsstoffen moeten worden gekatalyseerd voordat ze als energie kunnen worden gebruikt, dus omdat supplementen met papaïne over het algemeen zowel eiwit- als lipide-enzymen bevatten, zou dit leiden tot de onjuiste veronderstelling dat papaïne zou helpen om vetrijkere vetten efficiënter te gebruiken.

Toxiciteit Niveaus

Zoals met elk levensmiddel, kan te veel eten schadelijke effecten hebben op de gezondheid, maar met het spijsverteringsenzym papaïne, kun je je afvragen welke effecten hoge niveaus ervan op het menselijk lichaam zullen hebben. Wanneer mensen een normaal niveau van spijsverteringsenzymen produceren, kan het toevoegen ervan schadelijk zijn, in die zin dat enzymen omgekeerd evenredig zijn aan de hoeveelheid die je aanvult. Dit betekent dat hoe meer enzymen u gebruikt, hoe minder uw lichaam zal produceren.

Conclusie

Van papaïne is aangetoond dat het op veel manieren intern en extern helpt, maar niet in gewichtsverlies. Als je problemen hebt met het verteren van voedsel en een natuurlijke remedie zoekt, neem dan contact op met je huisarts en vraag naar papaïne en andere diëtaire spijsverteringssupplementen.