Slaapapneu en rustelozebenensyndroom kunnen de slaapkwaliteit van patiënten beïnvloeden. Bij slaapapneu stoppen patiënten volgens de National Institute of Neurological Disorders and Stro gedurende 10 seconden of langer in slaap te ademen. Patiënten met het rustelozebenensyndroom hebben onplezierige gevoelens in hun benen en voelen zich nodig om ze te bewegen. MedlinePlus wijst erop dat deze sensaties een uur of langer kunnen duren.

Types

Er bestaan ​​twee soorten slaapapneu: obstructieve slaapapneu en centrale slaapapneu. Het National Institute of Neurological Disorders and Stroke legt uit dat obstructieve slaapapneu het meest voorkomende type is, dat het gevolg is van het ontspannen van het zachte weefsel achter in de keel. Schade aan de hersenstam kan centrale slaapapneu veroorzaken, hoewel één vorm van centrale slaapapneu het gevolg is van hartfalen. Andere gevallen van centrale slaapapneu hebben geen duidelijke oorzaak. Het National Institute of Neurological Disorders and Stroke merkt op dat ongeveer 50 procent van het rusteloze beensyndroom gevallen een genetische oorzaak heeft, hoewel vele malen de oorzaak onbekend is.

Symptomen

Het rustelozebenensyndroom veroorzaakt tintelingen, kruipen, pijn of verscheurende sensaties in de benen. Sommige patiënten hebben deze sensaties ook in hun voeten, bovenbenen of armen. MedlinePlus wijst erop dat het rusteloze benen-syndroom zich ook 's nachts kan voordoen gedurende de dag na lange perioden van zitten. Deze symptomen kunnen verslechteren met stress. Symptomen van slaapapneu zijn vermoeidheid, slaperigheid overdag, rusteloze slaap en hoofdpijn in de ochtend. Patiënten met centrale slaapapneu kunnen ook zwakte, moeite met slikken en stemveranderingen hebben. Andere symptomen van obstructieve slaapapneu zijn onder meer depressie, concentratiestoornissen en persoonlijkheidsveranderingen.

Diagnose

MedlinePlus legt uit dat artsen een slaaponderzoek zullen doen om te testen op slaapapneu, ook wel een polysomnogram genoemd. Artsen kunnen ook een lichamelijk onderzoek uitvoeren en de functie van de longen, schildklier en het hart van de patiënt controleren. Er zijn geen specifieke tests om het rustelozebenensyndroom te diagnosticeren, hoewel artsen bloedonderzoek kunnen doen om te testen op bloedarmoede met ijzertekort, die patiënten ook kunnen hebben met het rustelozebenensyndroom; MedlinePlus merkt op dat dit zeldzaam is.

Behandeling

Er bestaat geen oplossing voor het rustelozebenensyndroom. Patiënten kunnen hun symptomen verminderen door hun spieren te ontstressen en te ontspannen, zoals massage of warme baden. Sommige medicijnen, zoals pramipexol, kunnen helpen met de symptomen. Het National Institute of Neurological Disorders and Stroke merkt op dat benzodiazepinen voor het rustelozebenensyndroom, zoals diazepam, slaapapneu kunnen verergeren. Het belangrijkste doel van slaapapneu behandeling is om patiënten te helpen ademen tijdens het slapen. Opties omvatten nasale CPAP, bilevel positieve luchtwegdruk en zuurstof. Artsen moeten mogelijk een onderliggende oorzaak, zoals hartfalen, behandelen voor centrale slaapapneu. Patiënten met obstructieve slaapapneu kunnen een operatie nodig hebben, zoals uvulopalatopharyngoplasty, waarbij de arts overtollig weefsel verwijdert bij de bron van de obstructie.

Prognose

MedlinePlus legt uit dat de prognose van slaapapneu goed is wanneer patiënten ontvangen behandeling. Prognose is erger in centrale gevallen van slaapapneu die het gevolg zijn van hersenstamschade. Terwijl het rustelozebenensyndroom de levens van patiënten niet bedreigt, kan het slapeloosheid veroorzaken.