De Society for Neuroscience definieert opiaten als verdovende middelen - afgeleid van de papaverbloem - die kunnen worden ingeslikt, gesnoven, gerookt of geïnjecteerd voor een high. Hoewel het meest bekend staat als heroïne, is dit ook het belangrijkste ingrediënt in de voorgeschreven morfine, Oxycontin, morfine en codeïne, die momenteel door ongeveer 9 procent van de Amerikaanse bevolking wordt misbruikt. Bijwerkingen zijn misselijkheid, braken, constipatie, ademhalingsproblemen, bloeddrukproblemen, uitdroging, coma en overlijden.

Centraal zenuwstelsel

Het Nationaal Instituut voor Drugsmisbruik stelt dat deze geneesmiddelen nauwlettend moeten worden gecontroleerd door de voorschrijvende arts en dient niet te worden afgegeven voor langdurige pijnverlichting. Opiaten zijn depressiva van het centrale zenuwstelsel die de bloeddruk kunnen verlagen. Verdovende middelen van het centraal zenuwstelsel kunnen de persoon slaperig maken, de opioïde-receptoren activeren die de pijn blokkeren, en de cardiovasculaire en respiratoire systemen onderdrukken.

Ademhalingsstelsel

Volgens het National Institute on Drug Abuse en het Connecticut Clearinghouse- -de longen kunnen zich vullen met vocht en leiden tot ondiepe en tragere ademhaling en lagere bloeddruk. Deze combinatie van depressie van het centrale zenuwstelsel en veranderingen in de bloeddruk kan leiden tot coma en de dood.

Cardiovasculair systeem

Het Connecticut Clearinghouse beschrijft opiaten en het cardiovasculaire systeem als - het vertragen van de hartslag en de daling in bloeddruk - resulterend in wat wordt aangeduid als cardiovasculaire depressie. In sommige gevallen kan de bloeddruk afwisselend hoog en laag zijn, afhankelijk van ernstige uitdroging en ademhalingsgebeurtenissen die kunnen leiden tot een diepe coma of het stoppen van het kloppen van het hart.