Bij MS leiden immuunreacties veroorzaakt door iemands eigen immuuncellen tot schade aan het zenuwstelsel, maar wat herhaaldelijk deze reacties veroorzaakt, is niet bekend. Hoewel er tot nu toe veel verschillende oorzaken en theorieën zijn behandeld en bestudeerd, hebben we nog geen enkele oorzaak of een risicofactor gevonden. In plaats daarvan beschouwen we MS als een perfecte storm waarin veel omgevingsfactoren invloed hebben op mensen die genetisch gevoelig zijn voor auto-immuunziekten. Het is ook duidelijk dat, omdat MS zich anders gedraagt dan de patiënt, de oorzaak van de ziekte kan verschillen van persoon tot persoon.

MS Genetics

Multiple sclerose is geen typische genetische aandoening ziekte met sterke erfelijke patronen. Slechts 20 procent van de mensen met MS heeft een positieve familiegeschiedenis. Het risico om MS te ontwikkelen in de algemene bevolking is ongeveer 0,13 procent. Dit risico neemt toe tot 2 tot 3 procent bij familieleden in de eerste graad, en het is iets hoger voor broers en zussen dan voor ouders en kinderen. Identieke tweelingen hebben een risicopercentage van 30 procent.

Hoewel genetische studies er niet in slaagden om een kandidaatgen verantwoordelijk voor MS te identificeren, identificeerden de studies meerdere kleine variaties in het genoom die, na interacties met de omgeving en elkaar, konden zijn. mensen vatbaar maken om MS te ontwikkelen. Het is niet verwonderlijk dat sommige van deze variaties eerder verband hielden met andere auto-immuunziekten, zoals schildklieraandoeningen.

Naarmate het genetisch onderzoek in MS aanhoudt, verwachten we meer variaties te vinden die het risico van het ontwikkelen van MS zouden kunnen verklaren. evenals de verschillende ernst van de ziekte en reacties op behandelingen. Tot op de dag van vandaag is er echter geen genetische test beschikbaar om het risico op MS te voorspellen.

Omgevingsfactoren

Meerdere omgevingsfactoren zijn onderzocht als oorzaken van MS, maar net als bij genetische factoren hebben we niet heeft een enkele factor geïdentificeerd die verantwoordelijk is voor het triggeren van de auto-immuuncascade. Van de vele mogelijke oorzakelijke factoren hebben de volgende de sterkste associatie met het risico op het ontwikkelen van MS aangetoond:

Vitamine D en blootstelling aan UV-licht

Vitamine D, blootstelling aan zonlicht en ultraviolette straling (UVR) spelen een rol belangrijke rol in de functie en regulatie van het immuunsysteem. Meerdere onderzoeken lieten een sterke associatie zien tussen hoge blootstelling aan zonlicht en vitamine D-spiegels in de adolescentie met een verlaagd risico op het ontwikkelen van MS.

Roken

Het verhoogde risico op MS bij rokers werd voor het eerst gemeld in de jaren zestig en recent onderzoek heeft dit punt meer geldig gemaakt. Tot op heden hebben verschillende onderzoeken de schadelijke effecten van roken op het risico van MS aangetoond en hebben ook aangetoond dat zowel de hoeveelheid sigaretten als de duur van roken dit risico op onafhankelijke wijze beïnvloeden. In tegenstelling tot andere omgevingsfactoren verhoogt roken op elke leeftijd het risico, en dit negatieve effect duurt ongeveer een decennium na het stoppen.

Er is geen consistent onderzoek naar de relatie tussen secundaire rook en de ontwikkeling van MS, zoals het begin van MS bij kinderen met ouders die roken. Ook is er geen overtuigend onderzoek gedaan naar het verband tussen kinderen met MS en moeders die tijdens de zwangerschap hebben gerookt.

Epstein-Barr Virusinfectie

De rol van het Epstein-Barr-virus (EBV) in het risico van MS-ontwikkeling is al lang onderwerp van discussie door wetenschappers. De frequente aanwezigheid van EBV bij MS-patiënten is een bekend gegeven, maar of dit betekent dat EBV veroorzaakt dat MS onbekend is.

De EBV is aanwezig in meer dan 90 procent van de wereldbevolking. De EBV kan ofwel een stille infectie veroorzaken zonder enige symptomen, meestal in de kindertijd, of een werkelijke infectieziekte genaamd infectieuze mononucleosis (IM), die meestal later in de adolescentie of op volwassen leeftijd gebeurt. We weten dat de IM-infectie het risico op het ontwikkelen van MS verhoogt en dat mensen die geen EBV vertonen, een extreem laag risico op MS hebben. We weten echter niet of de EBV rechtstreeks MS veroorzaakt of dat een andere factor mensen vatbaar maakt voor zowel MS- als EBV-infectie.

Adolescent Obesity and Shift Work

Studies hebben aangetoond dat obesitas bij kinderen en adolescenten (maar niet bij volwassen obesitas) heeft geleid tot een verhoogd risico op het ontwikkelen van MS. De mechanismen achter het negatieve effect van obesitas kunnen te maken hebben met op vet gebaseerde langdurige ontsteking en lagere vitamine D-spiegels die werden gevonden bij mensen met obesitas.

Verschuivingen op jonge leeftijd, wat leidt tot gebrek aan slaap en verstoringen van normale slaapcycli, is ook gesuggereerd als een factor in het verhogen van het risico op MS later in het leven. Het mechanisme hier betreft verstoring van de secretie van het natuurlijke slaaphormoon melatonine en verhoogde ontstekingsprocessen in het lichaam.

Alcohol en koffie

De impact van alcohol en koffie op het MS-risico is in een paar onderzoeken onderzocht. en de resultaten suggereren mogelijke beschermende effecten van beide. Het beschermende effect was ook afhankelijk van de hoeveelheid die werd geconsumeerd. Hoewel de resultaten niet overtuigend zijn en verdere studies vereisen, wordt op dit moment geen aanbeveling gegeven om alcohol- of koffiegewoontes te wijzigen om het risico op MS te verlagen.

, , ] ]