Er bestaan ​​vele vormen van angst, waarvan er één "uit het niets komt", niet verbonden met een bepaalde gebeurtenis. Deze vrij zwevende of onverklaarbare angst staat los van situationele of fobische angst, aldus Edmund Bourne, Ph.D., auteur van 'The Anxiety and Phobia Workbook', die meer dan 20 is gespecialiseerd in de behandeling van angstgevoelens. De diagnostische termen voor dit type angst omvatten een paniekaanval of een paniekstoornis.

Geschiedenis

Robert Leahy, Ph.D., die 25 jaar lang angst heeft behandeld, en de auteur is van "Angst Gratis Ontrafelen Uw ", zegt paniekstoornis, net als de rest van de angststoornissen, uit onze evolutionaire geschiedenis. Met andere woorden, het gevoel van paniek, de gedachten die het opriep en de fysieke reacties die het produceerde, dienden een doel: mensen in leven houden.

Bijna alle situaties die een paniekaanval veroorzaken, zoals hoogtes, gesloten ruimtes en verpletterd worden in een menigte link terug naar primitieve gevaren. Een blik op een hoge brug bijvoorbeeld, roept een natuurlijke duizeligheid van hoogten op. In de prehistorie hielp dit antwoord om voorouders te houden weg van kliffen waar ze van af konden vallen en hun dood veroorzaken.

Symptomen

Bourne zegt dat de symptomen van een paniekaanval omvatten kortademigheid, beukende of racehart, flauwte of duizeligheid, trillen, gevoel van verstikking, zweten, misselijkheid, gevoel van onwerkelijkheid, gevoelloosheid of tintelend gevoel in ledematen, warme en koude flitsen, pijn op de borst, angst om de controle te verliezen of gek te worden en angsten om dood te gaan. Diagnose van een complete paniekaanval vereist de aanwezigheid van vier symptomen. Een aanval met beperkt symptoom heeft drie of minder symptomen.

Diagnose van paniekstoornis, volgens Dr. Bourne, vindt plaats na twee paniekaanvallen en een maand of meer zorgen dat een volgende aanval zal plaatsvinden.

Paniekaanvallen treden doorgaans binnen 10 minuten op, hoewel sommige symptomen kunnen blijven hangen. Paniekaanvallen kunnen voorkomen tijdens wakker en slapende uren, volgens de NIMH.

Oorzaken

Leahy zegt dat er aanwijzingen zijn dat uw eerste paniekaanval de neiging heeft om te gebeuren na het verlies van een relatie, ziekte, verhoogde verantwoordelijkheden, kater , ontwenning van drugs of vermoeidheid. Het vinden van de oorzaak van een paniekaanval gebeurt meestal niet. Het gebrek aan weten waar de paniekaanval vandaan kwam, leidt tot meer angst. Je bent bang voor paniekaanvallen zonder waarschuwing, en als dat gebeurt, zal het je kapot maken.

Volgens Dr. Bourne kan een groot aantal medische aandoeningen paniekaanvallen veroorzaken, waaronder verschillende hartaandoeningen, hypogylcemie, hyperventilatiesyndroom, onbalans in hormonen, PMS, longaandoeningen en tekorten aan bepaalde vitaminen of mineralen.

Behandeling

Volgens de NIMH is paniekstoornis een van de meest behandelbare angststoornissen. Bourne zegt dat de behandeling het volgende kan omvatten: ontspanningstraining, paniekbeheersing, interoceptieve desensibilisatie - gewend raken aan fysieke symptomen van paniek - maar ook aan medicijnen en veranderingen in levensstijl, zoals het monitoren en uitdagen van angstremmende gedachten. br>

Om met de behandeling te beginnen, raadt de NIMH aan om eerst naar uw huisarts te gaan. De arts kan onderzoeken of de oorzaak van uw symptomen te wijten is aan angst en medische toestand, of beide.

De volgende stap naar het vinden van een behandeling, volgens NIMH, is het bezoeken van een behandelaar in de geestelijke gezondheidszorg, zoals een erkend psycholoog. of maatschappelijk werker. De behandelaar kan gedragstherapie aanbieden.

Waarschuwing

Paniekstoornis kan leiden tot een ander type angststoornis, agorafobie. Om de paniekaanvallen te beheersen, kan een persoon beginnen te vermijden het huis te verlaten, tenzij vergezeld van een 'veilig persoon', of kan hij voorkomen dat hij het huis helemaal verlaat. Dagelijkse activiteiten, zoals winkelen, naar school gaan of naar het werk gaan, worden onmogelijk.

Volgens de NIMH speelt het vroegtijdig behandelen van de paniekstoornis een rol bij het voorkomen van agorafobie.

Paniekstoornis komt vaak voor met andere gedragsproblemen, waaronder depressie, drugsmisbruik of alcoholisme. Deze problemen zullen behandeld moeten worden samen met de paniekaanvallen, volgens de NIMH.