Zuurstofcilinders worden gebruikt om zuurstof te leveren voor een verscheidenheid aan toepassingen, zoals medisch, industrieel en technisch duiken. De tanks moeten worden getest om er zeker van te zijn dat ze de aangewezen werkdruk van zuurstof veilig kunnen houden. De hydrostatische testprocedure omvat het vullen van de tanks met water, het afdichten ervan en het onderdompelen in een met water gevulde hydrochamber. De kamer wordt afgesloten en de tanks worden dan onder druk gebracht tot veel hoger dan de werkdruk om de structurele integriteit te testen.

Drukniveau's tijdens testen

De werkdruk van de tank is de druk waarop deze wordt blootgesteld normaal beschouwd als vol. De hydrostatische test vult de tank tot 1 2/3 van de werkdruk. De reden hiervoor is om ervoor te zorgen dat de tank veel meer gasdrukken kan bevatten dan normaal. Om een ​​voorbeeld te geven, tijdens hydrostatische testen zal een zuurstoftank met een aangewezen werkdruk van 300 bar onder een druk van 500 bar worden gebracht. Hydrostatische regels bepalen dat de druk minimaal 30 seconden moet worden aangehouden om de tankwanden volledig te kunnen laten expanderen voordat deze wordt ontlucht.

Expansiegrenswaarden

Een aanvaardbare expansie van de tank na drukverlaging is binnen 10 procent van de gemeten waarde wanneer de tank onder druk staat. Bijvoorbeeld: een 10-liter tank expandeert met 1 liter wanneer hij onder druk wordt gezet tijdens de hydrostatische test. Om de test te doorstaan, mag de tankuitzetting na de drukverlaging niet groter zijn dan 0,1 liter.

Opname

Alle zuurstofflessen moeten de datum hebben van de laatste hydrostatische test in de hals van de tank. Dit is om gebruikers van de tank te laten zien wanneer de eerstvolgende testdatum is en om te controleren of de tank veilig is om te gebruiken.

Periode tussen testen

Zuurstofflessen moeten om de vijf jaar worden getest. Testen moet eerder gebeuren als de cilinder van een hoogte valt, wordt blootgesteld aan hitteschade of wordt beschilderd met een ongeschikte substantie.