Gistinfecties worden veroorzaakt door verschillende soorten schimmels. De meest voorkomende boosdoener is Candida albicans, die kan prolifereren bij mensen met een verzwakt immuunsysteem of een onevenwichtige interne flora en fauna. Candida-gisten geven de voorkeur aan warme, vochtige delen van het lichaam, zoals de vagina en onder de borsten. Als ze niet worden behandeld, kunnen schimmelinfecties zich door het hele lichaam verspreiden en giftig worden. Gelokaliseerde gistinfecties kunnen worden behandeld met antischimmelmiddelen, hoewel sommige mensen de voorkeur geven aan natuurlijke antiseptica, zoals toverhazelaar, omdat ze minder bijwerkingen veroorzaken.

Oorzaken van schimmelinfecties

Een primaire oorzaak van schimmelinfecties is een verzwakt immuunsysteem, waardoor de microben relatief ongecontroleerd kunnen prolifereren. Immuniteit kan verzwakt raken door ziektes, zoals AIDS en kanker, of door hun behandelingen, zoals antivirale geneesmiddelen en chemotherapie. Chronische stress, ondervoeding en slaapgebrek kunnen ook de immuunfunctie belemmeren. Andere veel voorkomende oorzaken van schimmelinfecties zijn slechte hygiëne, overmatig gebruik van antibiotica, langdurig gebruik van anticonceptiepillen en slechte voedingskeuzes. Gisten gedijen in zure omgevingen en voeden zich met suikers, dus verminderen de consumptie van frisdrank, zoete koffie, chocolade en geraffineerde koolhydraten niet alleen de immuunfunctie, maar ze bieden ook de omstandigheden waardoor gist zich kan vermenigvuldigen in het lichaam.

Gistinfecties of the Vagina

De meest voorkomende schimmelinfectie bij vrouwen komt voor in de vagina en wordt veroorzaakt door Candida albicans. In het boek 'Schimmelinfectie: diagnose en management' wordt opgemerkt dat ongeveer driekwart van de Amerikaanse vrouwen een vaginale schimmelinfectie heeft en bijna de helft meerdere infecties tijdens hun leven. Vaginale schimmelinfecties, die candidiasis worden genoemd, veroorzaken een groot aantal symptomen, zoals ernstige jeuk, ontsteking, pijn tijdens het vrijen en van tampongebruik, branderige gevoelens tijdens het urineren, onaangename geuren en een lichtgekleurde, melkachtige afscheiding. Vaginale schimmelinfecties kunnen worden veroorzaakt door seksuele relaties, zwangerschap, gynaecologische procedures en bacteriële infecties.

Voordelen van toverhazelaar

Toverhazelaar groeit als een struikachtige boom en produceert bladeren en schors die antiseptische eigenschappen hebben. Toverhazelaar bevat looizuur, dat werkt als een krachtig adstringerend middel en in staat is om de huid snel uit te drogen bij contact. Volgens 'Het essentiële boek van de kruidengeneeskunde' bevat toverhazelaar ook carvacol en eugenol, die oliën zijn met sterke antimicrobiële eigenschappen. Zowel bacteriën als gist kunnen doden is belangrijk omdat vaginale gistinfecties soms naast bacteriële infecties bestaan. Toverhazelaar kan worden gedestilleerd en verwerkt tot oliën, zalven en extracten.

Methoden voor gebruik bij toverhazelaars

Toverhazelaar-extract kan worden toegevoegd aan gedestilleerd water om een ​​samentrekkende oplossing te maken en wordt gebruikt in een vaginale douche. Dit maakt een veilige en betaalbare interne reiniging die dagelijks kan worden gedaan. Dezelfde oplossing kan worden gebruikt als een spoeling voor mondinfecties, de zogenaamde spruw. Slikken kan echter maag- of darmirritatie veroorzaken. Toverhazelaaroliën kunnen worden toegevoegd aan badwater, wat minder effectief is voor vaginale gistinfecties, maar geschikt is voor huidinfecties. Voor een snelle verlichting van jeuk, kan toverhazelaarzalf worden toegevoegd om uitwendig in het getroffen gebied te comprimeren en te deppen.