Oorspronkelijk ontwikkeld om misselijkheid tijdens de zwangerschap te behandelen, is metoclopramide nuttig gebleken bij de behandeling van misselijkheid bij grote, zure reflux en braken. Het is ook effectief bij de behandeling van gastroparese, een chronische aandoening waarbij maagspieren het langer dan normaal duren om voedsel in de dunne darm te duwen. Zoals de meeste medicijnen kan metoclopramide echter bijwerkingen veroorzaken. De effecten op het gewicht zijn zeldzaam en variëren afhankelijk van de dosering, evenals uw leeftijd en medische toestand.

Werkingsmechanisme

Metaclopramide werkt voornamelijk door het blokkeren van dopamine-receptoren, maar het heeft ook het vermogen om serotonine te blokkeren receptoren in uw centrale zenuwstelsel. Dopamine en serotonine zijn neurotransmitters, of chemische boodschappers, die uw hersenen gebruiken om belangrijke functies, zoals uw humeur, energie en eetlust, te regelen. Serotonine verhoogt over het algemeen uw gevoel van volheid, terwijl dopamine uw eetlust verhoogt als u voedsel ruikt. Zoals Wright State University School of Medicine arts Randy Sansone opmerkt, zijn beide neurotransmitters betrokken bij de gewichtstoename. De netto-effecten van metaclopramide variëren echter met de dosering, evenals het aantal receptoren dat u heeft.

Bijwerkingen

Hoewel de frequentie van bijwerkingen niet altijd wordt gedefinieerd, bevat de wetenschappelijke literatuur zeer weinig meldingen van gewichtgerelateerde bijwerkingen van metoclopramide. Bovendien zijn de effecten van metoclopramide op het gewicht niet consistent. In plaats daarvan lijken ze te variëren met de leeftijd van de patiënt, fysieke en psychologische gezondheid. Volgens de Drug Reference van Mosby in 2010, omvatten meer voorkomende bijwerkingen van metoclopramide de volgende: vermoeidheid, zelfmoordgedachten, slapeloosheid, hartfrequentiestoornissen, lage bloeddruk, toevallen, droge mond, braken, misselijkheid, diarree, verminderd libido en huiduitslag. Referentie 1)

Effecten op zuiggewicht

Het is niet ongebruikelijk dat artsen medicijnen combineren met andere interventies tijdens gewichtherstel. Al in het begin van de jaren tachtig, gebruikten artsen al metoclopramide om gewichtstoename te genereren bij te vroeg geboren kinderen en bij kinderen met een laag gewicht. Dr. Sansone betoogt echter dat medicijnen alleen zelden een significant effect hebben op de gewichtstoename. Een 2005-nummer van "Evidence-Based Nursing" meldt ook dat metoclopramide zure reflux-symptomen kan verminderen bij overigens gezonde zuigelingen van 1 tot 24 maanden oud. Zure reflux veroorzaakt vaak een slechte voeding bij zuigelingen en kan leiden tot een slechte groei.

Effecten op de volwassen weegschaal

Metoclopramide kan gewichtgerelateerde effecten hebben bij anorexia volwassen en kankerpatiënten. Kenmerkend voor anorexia zijn verminderde eetlust en /of intense afkeer van voedsel, geassocieerd met gewichtsverlies. Hoewel de meeste mensen het als een psychologische aandoening beschouwen, kan anorexia ook in verband worden gebracht met chronische ziekte bij kankerpatiënten. Studies gerapporteerd in een 2005 nummer van het "Journal of Clinical Oncology" suggereren dat, terwijl metaclopramide de misselijkheidssymptomen bij kankerpatiënten significant verbetert, het minder nuttig is voor gewichtstoename. Daarentegen kan dit volgens Dr. Sansone leiden tot aanzienlijke gewichtstoename bij andere anorexia. Plotselinge gewichtstoename is zeldzamer bij overigens gezonde volwassenen die metoclopramide gebruiken.

Effecten op ouderen Gewicht

In een 2003 nummer van het "Journal of the American Geriatrics Society" melden artsen gevallen van falen bij ouderen patiënten die metoclopramidetherapie ondergaan. Volgens hun rapport kan metoclopramide, zelfs bij therapeutische doseringen, beide leiden tot ernstig gewichtsverlies en het vermogen van oudere patiënten om hun dagelijkse activiteiten uit te voeren, schaden. Merk echter op dat deze effecten zijn waargenomen bij patiënten ouder dan 65 jaar met reeds bestaande medische aandoeningen. Het is niet duidelijk of metoclopramide evenzo anders gezonde ouderen zou treffen.