Zenuwpijn is het gevolg van aandoeningen die de functie van zenuwen beschadigen of verstoren die de waarneming van gewaarwordingen mogelijk maken. Medicijnen die worden gebruikt voor de behandeling van zenuwpijn variëren, afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Zenuwpijn als gevolg van diabetes of aanhoudende pijn na gordelroos kan bijvoorbeeld worden behandeld met een lokaal medicijn of antidepressivum of anti-epilepticum. Zenuwpijn als gevolg van abnormale zenuwfunctie of druk op de zenuw, zoals bij een hernia, kan verbeteren door injectie van een ander type medicijn.

Actuele geneesmiddelen

Soms brengt het aanbrengen van medicatie op het gebied van ongemak tijdelijke verlichting van zenuwpijn. Het verdovende geneesmiddel lidocaïne is beschikbaar als een crème, gel, spray of pleister. Hoewel lidocaine voor sommige mensen goed werkt, moet het de hele dag door opnieuw worden gebruikt en kan de pleister slechts 12 uur per dag worden gedragen. Een andere optie is capsaïcine, een derivaat van chili pepers. Volgens een artikel uit februari 2013 gepubliceerd in de "Cochrane Database of Systematic Reviews", lijkt toepassing van een hooggedoseerde capsaïcine-pleister (Qutenza) het meest effectief bij het behandelen van aandoeningen zoals zenuwpijn geassocieerd met gordelroos en het humane immunodeficiëntievirus of HIV. Capsaïcine-pleisterbehandeling is ongeveer 12 weken effectief. Het aanbrengen van een capsaïcine-pleister veroorzaakt echter een intense verbranding en vereist een voorbehandeling met een verdovend middel.

Antidepressiva

Antidepressiva die dagelijks worden genomen, kunnen bij sommige mensen effectief zijn voor de behandeling van zenuwpijn. Men denkt dat ze werken door de manier waarop zenuwcellen communiceren te veranderen. Duloxetine (Cymbalta) was effectief bij de behandeling van diabetische zenuwpijn, volgens een review van januari 2014 gepubliceerd in de "Cochrane Database of Systematic Reviews". Amitriptyline (Elavil) is een ander antidepressivum dat wordt gebruikt voor meerdere soorten zenuwpijn. Als een persoon geen verlichting krijgt van één antidepressivum, is het mogelijk dat een ander gerelateerd medicijn effectief kan zijn.

Antiseizure Medicijnen

Antiseizuurmedicatie, of anticonvulsiva, werken ook door de manier waarop zenuwcellen communiceren te veranderen. Net als antidepressiva moeten deze dagelijks worden ingenomen om effectief te zijn. Veel antiseizure medicijnen zijn geprobeerd voor de behandeling van zenuwpijn. De medicijnen gabapentin (Neurontin) en pregabaline (Lyrica) lijken het meest succesvol bij het behandelen van diabetische zenuwpijn en pijn als gevolg van gordelroos, volgens een review uit november 2013 gepubliceerd in de "Cochrane Database of Systematic Reviews." Artsen schrijven soms een antiseizuurmedicijn voor met antidepressiva voor mensen die geen pijnverlichting ervaren met elk type medicijn.

Andere therapieën

Opioïde pijnstillers zoals tramadol (Ultram) en oxycodon (oxycontin) worden soms voorgeschreven als andere medicijnen falen. Oxycodon brengt echter een risico van afhankelijkheid met zich mee, en een beoordeling uit juni 2014 in "Cochrane Database of Systematic Reviews" vond niet dat het mensen met diabetische zenuwpijn of gordelroos hielp. Zenuwpijn veroorzaakt door zenuwirritatie - zoals bij aandoeningen die neuralgieën worden genoemd - wordt soms behandeld door de verdovende medicijnlidocaïne direct in het weefsel rond de aangedane zenuwen te injecteren. Op dezelfde manier injecteren artsen soms lidocaïne samen met een medicijn om ontsteking te verminderen om rugpijn te behandelen die wordt veroorzaakt door een hernia die een zenuw comprimeert. Echter, een recensie uit juli 2008 in "Cochrane Database of Systematic Reviews" vond geen bewijs van een duidelijk voordeel in het verminderen van de pijn van patiënten met deze behandeling.