Bacteriële infecties bij mannen zijn een veelvoorkomende oorzaak van onvruchtbaarheid. Littekens op de plaats van infectie kunnen onvruchtbaarheid veroorzaken als littekens de buizen in de testis, epididymis of ejaculatoire leidingen blokkeren. De immuunrespons zelf kan de productie van chemische bijproducten veroorzaken die toxisch kunnen zijn voor sperma.

Kenmerken van infecties die mannelijke onvruchtbaarheid veroorzaken

Bacteriële infectie van de voortplantingsorganen kan de productie van sperma verminderen of littekens veroorzaken en blokkering van de tubuli die sperma transporteren, wat onvruchtbaarheid veroorzaakt. Bacteriën kunnen verschillende organen van het mannelijke voortplantingsstelsel infecteren, inclusief de testis (die orchitis veroorzaakt), de bijbal (die epididimitis veroorzaakt) en de prostaat (die prostatitis veroorzaakt). Infectie van de testis kan de productie van sperma stoppen door het blokkeren van de kleine testiculaire tubuli waarin sperma wordt geproduceerd, de tubuli seminiferous genoemd. Vers geproduceerd sperma wordt tijdelijk opgeslagen in de epididymis, een orgaan naast de testis bestaande uit opgerolde spermakanalen waarin zaadcellen de uiteindelijke rijping ondergaan terwijl ze langzaam door de zaadkanalen bewegen. Infecties in de bijbal kunnen interfereren met de juiste rijping van sperma en kunnen het transport van sperma blokkeren. Omdat de prostaat een groot deel van de vloeistof in het ejaculaat produceert, kan infectie in de prostaat de afgifte van vocht uit de prostaat blokkeren, waardoor het volume van ejaculaat wordt verminderd.

Effecten van immuunrespons op vruchtbaarheid

In reactie op een infectie, witte bloedcellen overspoelen de infectieplaats. Een teveel aan witte bloedcellen in het sperma kan ook vruchtbaarheidsproblemen veroorzaken, omdat witte bloedcellen die betrokken zijn bij inflammatoire processen reactieve zuurstofsoorten (ROS) afgeven. ROS zijn vrije radicalen die giftig zijn voor sperma. Sperma plasmamembranen kunnen worden beschadigd als ze worden blootgesteld aan hoge niveaus van ROS, waardoor het vermogen van het sperma om een ei te bevruchten, wordt beïnvloed. Bovendien kan ROS in sperma DNA-schade aan het sperma veroorzaken, wat resulteert in bevruchtingsfalen. Cytokinen, chemische boodschappers geproduceerd als onderdeel van de ontstekingsreactie zijn ook betrokken bij het verstoren van normale spermaproductie. Een ander deel van de immuunrespons dat onvruchtbaarheid kan veroorzaken, is de productie van antilichamen tegen de bacteriële infectie. Soms worden ook anti-sperma-antilichamen geproduceerd die ervoor kunnen zorgen dat spermacellen in grote klonten blijven plakken, waardoor ze onbruikbaar worden voor bevruchting.

Identificatie van bacteriële infecties

Het vinden van bacteriën in het sperma is relatief vaak en is niet genoeg om een diagnose van de infectie te stellen, omdat bacteriën in het sperma kunnen voorkomen als gevolg van contaminatie van het monster tijdens de verzameling. Bacteriën die op de huid aanwezig zijn, zoals stafylokokken en streptokokken, zijn veelvoorkomende besmettingsbronnen. Sperma kan besmet raken met bacteriën als de man een urineweginfectie heeft. E.coli uit het maagdarmkanaal kan ook sperma in het ejaculaat contamineren. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) definieert infectie van het sperma als de aanwezigheid van meer dan 1000 bacteriën per ml (ongeveer een theelepel) sperma. De aanwezigheid van zeer hoge aantallen witte bloedcellen in het sperma (meer dan één miljoen per ml) kan ook een signaal zijn dat er een infectie aanwezig is. Om een infectie te diagnosticeren, wordt in het laboratorium een monster sperma gekweekt om te zien welke bacteriën in kweken op kweekplaten groeien.

Afhankelijk van het type bacteriën kunnen antibiotica worden voorgeschreven om de bacterie te doden. bacteriën. Als de infectie al ontstekingen en littekens van de slangen heeft veroorzaakt, zal antibiotische behandeling alleen waarschijnlijk niet voldoende zijn om de vruchtbaarheid te herstellen. Een operatie kan nodig zijn om de buizen te deblokkeren. Als de geblokkeerde buizen de zeer kleine tubuli seminiferi van de testis of de bijbal zijn, is het misschien niet mogelijk om de tubes opnieuw te openen. Assisted Reproductive Technology (ART) -behandelingen, zoals in-vitrofertilisatie (IVF), kunnen noodzakelijk zijn als blokkades zo ernstig zijn dat er zelden of geen zaadcellen in het ejaculaat voorkomen. Als er nog steeds sperma wordt geproduceerd, maar niet wordt getransporteerd, is het mogelijk om sperma te herstellen van de bijbal of testis door middel van chirurgische methoden. Omdat de hoeveelheid chirurgisch verkregen sperma erg klein is en het sperma relatief onrijp is in vergelijking met ejaculatie sperma, kan intracytoplasmatische sperma-injectie (ICSI) de enige behandelingsoptie zijn.

Preventie

Enkele veel voorkomende bacteriën die infecteren mannen en veroorzaken onvruchtbaarheid zijn de bacteriën die gonorroe veroorzaken (Neisseria gonorroe), syfilis (Treponema pallidium) en chlamydia (Chlamydia trachomatis). Deze drie ziekten zijn allemaal seksueel overdraagbare aandoeningen. Het risico van infectie door deze bacteriën kan worden verminderd door condooms te gebruiken tijdens geslachtsgemeenschap.

, , ] ]