Het spijsverteringsproces is gecompliceerd, sommige enzymen hebben een zure omgeving nodig en andere vereisen een meer basale omgeving om te functioneren. Je lichaam creëert de enzymen die het nodig heeft, dus je hoeft je geen zorgen te maken over het eten van voedingsmiddelen die natuurlijke versies van deze enzymen bevatten.

Begin van het spijsverteringsproces

Voedsel ontmoet eerst spijsverteringsenzymen in je mond. Je speeksel bevat amylase, een enzym dat helpt zetmeel en suikers af te breken. Zodra uw tanden en speeksel uw voedsel gedeeltelijk afbreken, slikt u het en reist het door de slokdarm naar de maag voor verdere vertering.

Pepsine-activering

U heeft een enzym nodig dat pepsine wordt genoemd om eiwitten te verteren. Dit enzym wordt gevormd wanneer een stof genaamd pepsinogeen wordt gemengd met maagzuur omdat het een zure omgeving vereist om te werken. Zonder maagzuur kun je geen eiwitten verteren. Zodra het eiwit gedeeltelijk is verteerd, komt er voedsel uit de maag in de dunne darm, waar het grootste deel van de spijsvertering en absorptie plaatsvindt.

Enzymen in de dunne darm

De dunne darm bevat andere geproduceerde spijsverteringsenzymen in de lever, pancreas en dunne darm. Deze enzymen zijn nodig om het voedsel dat je eet om te zetten in energie en om de voedingsstoffen die het bevat vrij te maken zodat het in je bloed kan worden opgenomen. Zodra het voedsel de maag verlaat, wordt het maagzuur dat met het voedsel reist, geneutraliseerd omdat de enzymen in de dunne darm een ​​meer basisch, minder zuur milieu nodig hebben om te functioneren.

Enzymen in voeding en supplementen

Koken vernietigt enzymen die van nature in voedingsmiddelen worden aangetroffen. Het eten van rauw voedsel of het nemen van spijsverteringsenzymsupplementen zal echter niet noodzakelijkerwijs de hoeveelheid spijsverteringsenzymen die beschikbaar zijn in uw lichaam verhogen. Deze enzymen zijn eiwitten, dus ze worden afgebroken door je maagzuur voordat ze de dunne darm bereiken, waar deze enzymen worden gebruikt.