Een vergroot linker atrium betekent dat de linker bovenste kamer van het hart harder werkt dan zou moeten, waardoor het groter wordt dan normaal. De vergroting kan te wijten zijn aan hoge bloeddruk, een defecte hartklep, veroudering of obesitas. Tijdens dit proces wordt het atrium dikker om harder te pompen. Zonder behandeling kan het ernstige complicaties veroorzaken.

Oorzaken

Elke factor die bijdraagt aan hoge bloeddruk, belast het hart en kan het linkeratrium vergroten. Deze omvatten veroudering, hoge bloeddruk, obesitas en ziekten zoals cardiomyopathie of een verdikking van de aorta, de grote slagader die het hart verlaat.

Een veel voorkomende oorzaak van uitbreiding van het linker atrium is een defecte mitralisklep. Als de klep niet goed sluit, kan het linker atrium het bloed niet volledig in de linker hartkamer pompen. Bloed komt terug in het linker atrium, waardoor er druk ontstaat die het vergroot. De mitralisklep kan worden beschadigd als gevolg van reumatische koorts, een aangeboren afwijking, calciumafzettingen, tumoren, bestraling van de borst of bepaalde medicijnen.

Hypertrofische cardiomyopathie is een groep aandoeningen waarbij de onderste kamers van het hart ontwikkelen verdikte muren. Omdat de spierwanden stijf worden, kan de mitralisklep mogelijk niet goed sluiten.

Symptomen

Een persoon met uitbreiding van het linker atrium kan gemakkelijk vermoeid raken, vooral wanneer hij betrokken is bij fysieke activiteit, en een tekort aan adem, hartkloppingen of opgezwollen enkels of voeten. Andere symptomen kunnen zijn: gevallen van bronchitis of zwaar hoesten, soms met bloed in het sputum.

Complicaties

Zonder behandeling kan een vergrote linkerboezem leiden tot hartfalen, een opbouw van bloeddruk en vocht in de longen en atriale fibrillatie, een aandoening waarbij de bovenste kamers van het hart wild en snel kloppen. Hierdoor zijn de atria minder in staat om bloed uit het hart te pompen. Bloed kan zich verzamelen en stollen in de boezems. Er bestaat een risico dat bloedstolsels uit elkaar kunnen vallen, door de bloedvaten kunnen stromen en slagaders naar de hersenen kunnen blokkeren, waardoor een beroerte kan ontstaan.

Diagnostische opties

Röntgenfoto's op de borst en elektrocardiografie worden gebruikt om vast te stellen of atriaal vergroting is te wijten aan mitralisklepinastoornissen, een vernauwing van de mitralisklep of een opbouw van druk in het hart.

Behandeling

De specifieke behandeling die wordt gebruikt, is afhankelijk van de oorzaak van de vergroting. Mitraliskleppen kunnen worden gerepareerd of vervangen, en geneesmiddelen zoals bètablokkers en de calciumkanaalblokker verapamil zorgen ervoor dat de hartspier minder snel samentrekt. Hierdoor kunnen de boezems vollediger worden gevuld en gemakkelijker door de kamers van het hart stromen. Een cardioverter-defibrillator kan in het lichaam worden geïmplanteerd om atriale fibrillatie onder controle te houden. In ernstige gevallen kan chirurgie of alcoholablatie worden uitgevoerd om de wanden van het hart te verdunnen en de doorbloeding te verbeteren.

, , ] ]