Wereldwijd doodt longontsteking meer mensen dan welke andere infectieziekte dan ook. Alleen al in de VS is pneumonie verantwoordelijk voor meer dan 1 miljoen ziekenhuisopnamen. Een verscheidenheid aan micro-organismen, waaronder bacteriën, virussen en schimmels, kan uw longen infecteren en longontsteking veroorzaken, en deze verschillende organismen kunnen leiden tot enigszins verschillende tekenen en symptomen. De klinische verschijnselen van longontsteking - de aanwijzingen die een arts gebruikt om de ziekte te diagnosticeren - kunnen worden beïnvloed door uw leeftijd of onderliggende medische aandoeningen.

Typische symptomen en symptomen

Zoals bij andere soorten infecties, kan longontsteking voorkomen trigger koorts, koude rillingen, snelle hartslag, pijn in het lichaam en zwakte. Omdat longontsteking uw longen aantast, veroorzaakt dit meestal een snelle ademhaling en hoest, die al dan niet slijm produceren. Het slijm kan helder, geel, groenachtig of met bloed getint zijn. Pleuritische pijn - plotselinge, scherpe pijn op de borst bij inademing - komt vaak voor bij mensen met longontsteking. Wanneer u naar uw longen luistert, hoort uw arts misschien gekraak, plop, piepende ademhaling of andere ongewone geluiden uit de geïnfecteerde long, en de ademgeluiden aan de ene kant zijn rustiger dan de andere.

X-Ray en laboratoriumevaluatie

Hoewel uw arts vermoedt dat u op basis van uw symptomen en lichamelijk onderzoek longontsteking heeft, is meestal een thoraxfoto vereist om de diagnose te bevestigen. Afhankelijk van het betreffende organisme kan uw röntgenfoto een focaal infiltraat vertonen, dat verschijnt als een abnormaal helder gebied in één regio van uw longen, of het kan gewoon onoplosbare wazigheid in uw longen onthullen. Er kan vloeistof aan de basis van één of beide longen aanwezig zijn, wat vaak een teken is van bacteriële pneumonie.

Laboratoriumtesten zijn niet nodig om longontsteking te diagnosticeren, maar ze kunnen helpen de ernst van uw infectie te bepalen of een infectie te identificeren. specifiek organisme. Een verhoogd aantal witte bloedcellen komt vaak voor bij longontsteking, maar mensen met pneumonie hebben vaak normale witte tellingen. Een lage bloedsuikerspiegel of een verlaagd zuurstofniveau in het bloed kan duiden op ernstige infecties en een verhoogd risico op complicaties. Bloed- en sputumculturen, nasale uitstrijkjes of urine- of bloedantigeentests wijzen mogelijk een bepaald infectieus agens aan dat de therapie kan leiden.

Atypische symptomen

Sommige mensen met longontsteking, met name ouderen, hebben mogelijk geen typische symptomen . Oudere mensen ontwikkelen mogelijk niet de koorts, koude rillingen of hoest die typisch gepaard gaan met longontsteking, volgens een review van maart 2012 in "The Journals of Gerontology." Integendeel, ze kunnen symptomen hebben die ten onrechte worden toegeschreven aan veroudering, zoals verwarring, desoriëntatie, verlies van eetlust of vallen.

Hoewel zuigelingen en jonge kinderen met een longontsteking meestal hoesten en koorts hebben, kunnen ze ook gegrom, nasaal affakkelen, verhoogde ademhalingsfrequentie en terugtrekkingen hebben, die inwaartse bewegingen zijn van de ruimten tussen de ribben en daarboven. het sleutelbeen wanneer ze inademen. Snelle ademhaling is een nuttig diagnostisch teken bij kinderen met longontsteking, maar elke ziekte die koorts veroorzaakt, kan een snelle ademhaling bij kinderen veroorzaken.

Bepaalde soorten longontsteking, zoals de veteranenziekte, kunnen zich manifesteren met atypische symptomen, zoals ernstige hoofdpijn, verwarring of diarree. Als uw arts niet weet dat u bent blootgesteld aan een ongewoon infectieus middel, kan uw diagnose worden uitgesteld. Als u een onderliggende medische aandoening heeft, zoals hartfalen, kan plotselinge kortademigheid ten onrechte worden toegeschreven aan verslechtering van uw hartaandoening, in plaats van longontsteking.

Overwegingen

Hoewel pneumonie bij de meeste mensen gemakkelijk te herkennen is , er is geen specifieke reeks klinische manifestaties die pneumonie in alle gevallen kunnen diagnosticeren of uitsluiten. Bij het beoordelen van een persoon op longontsteking moet de arts op de hoogte zijn van de soorten ziektes die in de gemeenschap circuleren en mogelijke blootstellingen aan ongebruikelijke middelen nastreven, terwijl hij de unieke kenmerken van elke patiënt in gedachten houdt. Als u denkt dat u of een familielid een longontsteking heeft, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts voor een evaluatie.