Een Kidner-procedure is een operatie die wordt uitgevoerd voor een accessoire scheepsbeen. Het schuitbeen bevindt zich in de voetboog en is bevestigd aan de achterste tibiale pees. Deze architectuur helpt de boog omhoog te houden. Een bijkomend scheepsbeenbeen is een extra bot in de wreef dat een platte voet veroorzaakt. In deze toestand samensmelten de naviculaire en accessoire scheepsbeenderen samen en deze toestand kan pijn veroorzaken. Chirurgische correctie wordt alleen uitgevoerd nadat niet-chirurgische behandeling is mislukt en revalidatieprotocollen worden voorgeschreven door de chirurg.

Symptomen en diagnose

Het symptoom dat het meest wordt geassocieerd met naviculaire accessoire is pijn in de wreef, die kan worden verergerd door het lopen. Als de navicular accessoire pijnlijk wordt, zal dit meestal tijdens de tienerjaren gebeuren. Als de naviculaire accessoire geen pijn veroorzaakt, is geen chirurgische of chirurgische behandeling nodig. Artsen identificeren het probleem wanneer de patiënt pijn meldt en kan de aandoening meestal alleen met röntgenfoto's bevestigen.

Kidner-chirurgische procedure

De Kidner-procedure is een eenvoudige operatie. Om de naviculaire accessoire te corrigeren, maakt de chirurg een kleine incisie over het extra bot. Het bot wordt dan losgemaakt van de achterste tibiale pees en verwijderd. De pees is bevestigd aan het scheenbeen en de incisie van de huid is gesloten.

Algemeen revalidatieprotocol

De patiënt krijgt een gegoten onder de knie van glasvezel, die ongeveer drie weken wordt gedragen, waarna de medische team past een gedeeltelijke gewichtdragende loopcast toe. De patiënt gebruikt krukken gedurende meerdere dagen, en een fysiotherapeut kan de patiënt instrueren in het juiste gebruik van krukken. Als de hechtingen niet-absorbeerbaar zijn, worden ze verwijderd binnen 10 tot 14 dagen na de operatie. Ongeveer vier weken na de operatie wordt de loopcast verwijderd en begint de patiënt aan fysieke revalidatie, die bestaat uit een reeks rekoefeningen om de spanning op de pees te verlichten. Normale activiteiten hervatten na ongeveer drie maanden.

Physical Rehabilitation Protocol

De chirurg bepaalt of fysieke rehabilitatie nodig is na een operatie. Fysiotherapie begint met ijs, massage en whirlpool om pijn en zwelling onder controle te houden en de pees te versterken. Therapeuten adviseren vaak aquatherapie, omdat water een veilige omgeving biedt voor de patiënt om te oefenen zonder onnodige spanning op de pees. Naarmate de sterkte verbetert, neemt de patiënt deel aan voortschrijdende stadia van beweging, bestaande uit het strekken van de pees om meer mobiliteit te bieden. Fysiotherapie helpt het bewegingsbereik te verbeteren en zorgt ervoor dat de patiënt normaal loopt. Zodra de normale beweging en kracht hervatten, eindigt de fysiotherapie en gaat de patiënt door met het oefenprogramma thuis om ervoor te zorgen dat de pees flexibel blijft.