Spijsvertering is het proces waarbij voedsel mechanisch en chemisch wordt afgebroken, zodat de voedingsstoffen die het bevat, door je lichaam kunnen worden opgenomen en gebruikt. Optimale voeding vereist een goed werkend gastro-intestinaal systeem. Een defect in een van de verschillende spijsverteringsmechanismen kan leiden tot onvolledig gebruik van het voedsel dat je eet of, erger nog, tot meer ondervoeding.

Digestion Basics

Je spijsverteringskanaal bestaat uit je lippen, tanden, tong en mondholte, farynx (keel), slokdarm, maag, dunne darm, dikke darm en anus. Verschillende hulporganen zijn opgenomen in het gastro-intestinale systeem, waaronder de speekselklieren, de lever, de galblaas en de pancreas. Wanneer u voedsel in uw mond stopt, veroorzaakt dit een cascade van gebeurtenissen die een verhoogde afgifte van speeksel, afgifte van spijsverteringsenzymen, stimulering van maagmotiliteit en verhoogde hormoonproductie omvatten.

Mechanische factoren

Hoewel uw maag is meestal in staat om het voedsel dat u eet grondig te mengen, onvoldoende kauwen door zwakke kaakspieren, gebrekkig gebit of haast kan het uw maag moeilijker maken om zijn werk te doen. Voedingsmiddelen die inherent moeilijk te verteren zijn, zoals wortels of soortgelijke vezelrijke voedingsmiddelen, worden mogelijk niet volledig in de darm afgebroken als ze niet goed worden gekauwd. Fragmenten van dergelijke voedingsmiddelen kunnen de darm doorkruisen en herkenbaar zijn in uw ontlasting. Evenzo, als uw maag uw voedsel niet voldoende mengt voordat het uw darm binnengaat - een probleem dat optreedt wanneer maagmotiliteit bijvoorbeeld wordt aangetast door diabetes - is de darm niet uitgerust om de taak te voltooien en kunnen voedseldeeltjes worden geëlimineerd in de uitwerpselen voordat ze volledig zijn verteerd. Bovendien, als voedsel te snel door uw maag-darmkanaal reist, wordt het mogelijk niet grondig verteerd. Dit kan voorkomen tijdens een episode van virale diarree, met het prikkelbare darm syndroom of met inflammatoire darmaandoeningen zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa.

Fysiologische factoren

Spijsvertering begint in uw mond, waar voedsel wordt gemengd met speeksel en enzymen die de afbraak van zetmelen en vetten initiëren. Als u niet genoeg speeksel produceert - bepaalde medicijnen, auto-immuunziekten of eerdere bestralingsbehandelingen van het hoofd en de hals kunnen speekselvloed remmen - uw voedsel bereikt uw maag zonder te worden onderworpen aan dit belangrijke "voorbehandelingsproces". Eenmaal in uw maag wordt voedsel normaal gemengd met zoutzuur, wat de functie van spijsverteringsenzymen verbetert. Ontoereikende zuurproductie, die voorkomt in pernicieuze anemie of met het gebruik van geneesmiddelen tegen maagzweren, kan bijdragen aan een onvolledige spijsvertering. Verminderde secretie van pancreasenzymen of gal, die respectievelijk complicaties zijn van pancreatitis en leveraandoening, verminderen ook de spijsverteringsefficiëntie. Ten slotte kunnen abnormaliteiten van de darmwand, die kenmerkend zijn voor coeliakie, het absorberende gedeelte van uw darm verminderen en de juiste spijsvertering verstoren.

Psychologische factoren

Spijsvertering is een complex proces dat meer dan redelijk eist normale anatomie en fysiologische functie. De zogenaamde cefalische fase van de spijsvertering wordt geactiveerd door geuren, bezienswaardigheden en zelfs herinneringen aan specifiek voedsel. Wanneer u wordt blootgesteld aan eetlustwekkende prikkels, begint uw maag te grommen, u kwijlt en uw maag en alvleesklier scheiden chloorwaterstofzuur en spijsverteringsenzymen uit. Omgekeerd, wanneer voedsel onaangename herinneringen oproept, kunt u de tegenovergestelde reactie vertonen: misselijkheid en verlies van eetlust. Misschien heb je tijdens een stressvolle periode in je leven problemen met de spijsvertering gehad. Het verband tussen psychologische factoren en de spijsvertering is niet helemaal duidelijk, maar de meeste mensen zijn op de een of andere manier beïnvloed door het samenspel.

Aanbevelingen

Als u merkt dat uw voedsel niet volledig wordt verteerd voor meer dan een paar dagen, moet u uw arts raadplegen. Als u acuut ziek bent, kan het probleem zich vanzelf oplost in een korte periode. Een aanval van virale diarree verdwijnt bijvoorbeeld gewoonlijk binnen twee of drie dagen. Als in het verleden de diagnose pancreatitis is gesteld, produceert uw alvleesklier mogelijk geen enzymen zoals zou moeten, en kunt u baat hebben bij het gebruik van enzymsupplementen. Uw arts kan een goed regime aanbevelen. Stinkende, vette stoelgang kan een indicatie zijn voor coeliakie, die nu gemakkelijk kan worden gediagnosticeerd met bloedonderzoek. Als u uw voedsel niet verteren en u bent ook afvallen, moet u zo snel mogelijk uw arts raadplegen om mogelijk ernstige oorzaken, zoals inflammatoire darmaandoeningen, uit te sluiten.