Iliac-slagaderocclusie is een potentieel levensbedreigende aandoening waarbij gedeeltelijke of volledige sluiting van het darmbeenstelsel de bloedtoevoer naar het bekken belemmert, of via de verbindende dijbeenslagader met het been. Naast het veroorzaken van pijn en ongemak, kan de onbehandelde toestand leiden tot weefselsterfte. Omdat de blokkering van de slagader geleidelijk kan zijn, zijn symptomen vaak moeilijk te detecteren in de vroege stadia, maar kunnen later ernstig worden.

Arteriële occlusieve ziekte

Arteriële occlusie is het sluiten of blokkeren van een slagader die de oorzaak is een obstructie voor de bloedstroom, die bekend staat als "ischemie". Arteriële occlusieve ziekte belemmert vaak de bloedtoevoer naar de benen door de iliacale en dij slagaders. Een dergelijke blokkering kan worden veroorzaakt door atherosclerose, een aandoening waarbij een opeenhoping van vetafzettingen bekend als "plaques" vernauwing en uiteindelijk sluiting van de slagader veroorzaken. Het kan ook worden veroorzaakt door trombusvorming, vaak geassocieerd met atherosclerotische ziekte. Een trombus is een bloedstolsel gevormd door coagulatie van bloedplaatjes in de slagader. Een trombus die zich in een ader bevindt, kan de bloedtoevoer verminderen en zelfs volledig stoppen.

Het arterieel lumen-darmstelsel

De gemeenschappelijke iliac-slagader voert bloed naar het onderlichaam waar het zich verdeelt in de interne iliacale slagader, die bloed toevoert naar het bekken en naar de externe iliacale slagader, die bloed aan het been levert. Dit wordt getoond in een diagram op pagina 129 van 'Grant's Dissector'. De externe iliac is een grote slagader die de femorale slagader wordt in het deel van de lies. De dij slagader loopt over de lengte van de dij. Obstructie van de externe iliacale slagader blokkeert de bloedtoevoer naar de dij slagader en dus naar de onderste extremiteit. De algemene naam voor aandoeningen veroorzaakt door arteriële occlusie is perifere vaatziekte.

Symptomen van Iliac Occlusie

Symptomen van ischemie veroorzaakt door occlusie van de slagaders die de onderste ledematen voeden, omvatten ernstige pijn en gevoelloosheid en kou in de ledemaat . Als de bloedstroom volledig wordt onderbroken, kan er een gebrek aan sensatie en verlamming optreden. Aanzienlijke vermindering van de bloedstroom presenteert zich ook als "claudicatio", een moeilijkheid bij het lopen, gekenmerkt door spiervermoeidheid, krampen en pijn. In het beginstadium van occlusie kan herstel worden veroorzaakt door rust.

Begin van symptomen

Omdat slagaders langzaam en geleidelijk kunnen vernauwen, zijn de symptomen vaak niet aanwezig in de vroege stadia van arteriële occlusieve ziekte en worden ze uitgesproken pas nadat ongeveer 70 procent van de bloedstroom verloren is gegaan. Wanneer de vermindering van de stroom naar het been ernstig wordt, worden significante veranderingen waargenomen, waaronder niet alleen hevige pijn maar een droge huid, verlies van haargroei, zweren en zweren en-als onbehandeld-gangreen of weefselsterfte, op welk moment amputatie nodig kan zijn . Hoewel het begin geleidelijk kan zijn, kan de aandoening plotseling verslechteren, vooral als zich nieuwe bloedstolsels vormen.

Diagnose en behandeling

De aanwezigheid van arteriële occlusie kan worden gemeten door middel van bloedstrooitests. Angiografie, een kleine chirurgische procedure, is de injectie van kleurstof in slagaders, waardoor precieze beelden van vernauwing en blokkering kunnen worden gezien. Blokkades kunnen worden behandeld door middel van angioplastie, waarbij een ballon wordt opgeblazen in de slagader om de doorgang voor de bloedstroom te verruimen. Medicatie wordt dan gebruikt om het gevaar van verdere stolling te verminderen. Bloedstolsels kunnen ook direct worden verwijderd door een operatie. In ernstige gevallen kan een bypass rond de geblokkeerde slagader worden gemaakt door een ader uit een ander deel van het lichaam of chirurgische slang te gebruiken om de bloedtoevoer om te leiden.

, , ] ]