Het Epstein-Barr Virus, oftewel "EBV" bloedtest, bepaalt of een persoon al dan niet mononucleosis heeft. De marker waarnaar deze test op zoek is, is de hoeveelheid antilichamen, of de heterofiele aggluntinatie-antigenen die aanwezig zijn. Valse positieven kunnen voorkomen bij patiënten met hepatitis, lymfoom, rodehond of lupus.

Zoek de sectie met bloedwaarden die beginnen met "EBV." Er zullen er vier zijn.

Lees de EBV Ab VCA IgM-marker. Als het positief is (groter dan één), is dit de eerste suggestie van een huidige virale infectie.

Lees de EBV VCA IgG-marker, die een positieve (groter dan 120) zal hebben resultaat binnen een week na de infectie. Als het negatief is, betekent dit dat u vatbaar bent voor het virus. Positieve resultaten zullen aantonen dat de rest van het leven het virus heeft gehad.

Lees de EBV NA IgG-marker, die binnen twee tot vier maanden positief zal worden (groter dan 120) het virus en aanwezig zijn voor het leven.

Lees de EBV EA-D IgG-marker, die binnen een week na het ontvangen van het virus positief (meer dan 120) zal zijn en na twee weken zal verdwijnen bij 80% van de mensen.

Bekijk de markeringen om te bepalen of je mono hebt en hoe lang je antilichamen hebt gemaakt om het te bestrijden.

Zorg voor follow-upbloedonderzoek om te bepalen of de niveaus hoger of lager worden, wat betekent dat je slechter of beter wordt.

Tip voor

"VCA" verwijst naar het virale capsid-antigeen. "EA-D" verwijst naar het vroege antigeen. "EB NA" verwijst naar nucleair antigeen.