Na een broodje te hebben gegeten of op een pizza te kauwen, geef je dat voedsel waarschijnlijk niet een andere gedachte. Maar nadat u hebt geslikt, trapt het lichaam in de spijsvertering en het metabolisme van de lipiden, eiwitten en koolhydraten in het voedsel. Elk van deze voedingsstoffen heeft een unieke metabole route voor volledige afbraak van het voedsel zodat het door het hele lichaam kan worden gebruikt.

Lipidenstofwisseling

"Lipide" is een andere naam voor vet. Wanneer vetten worden gegeten, moeten meerdere organen in het lichaam erbij betrokken worden om het af te breken. De alvleesklier creëert lipase, het enzym dat de vetbindingen kan doorbreken zodra het in de dunne darm komt. De lever maakt gal, die wordt opgeslagen in de galblaas totdat deze ook wordt vrijgegeven in de dunne darm. De gal bindt zich met de gebroken stukjes vet zodat ze kunnen worden opgenomen in de bloedbaan voor gebruik door cellen.

Eiwitstofwisseling

De chemische afbraak van proteïnen begint in de maag. Hier begint chloorwaterstofzuur en een enzym genaamd pepsine eiwitten af te breken. Vervolgens breken in de dunne darm vier verschillende enzymen die door de pancreas worden gemaakt de eiwitstukken helemaal af tot afzonderlijke aminozuren die moeten worden geabsorbeerd. Het meeste eiwit heeft de bloedbaan bereikt tegen de tijd dat het de helft van de dunne darm bereikt. De aminozuren en stikstof worden in het bloed gebracht om aan alle cellen te worden afgeleverd.

Koolhydraatstofwisseling

Koolhydraten beginnen hun afbraak zodra ze de mond binnendringen, waar het enzym speekselamylase, dat deel uitmaakt van speeksel, begint te werken. Het gaat door met deze afbraak in de maag en wordt in de dunne darm voltooid door een enzym call pancreatic amylase. Uiteindelijk worden suikers en zetmeel steeds kleiner totdat ze afzonderlijke monosacchariden zijn die vervolgens in de dunne darm kunnen worden opgenomen.

Sommige koolhydraten kunnen niet helemaal in het menselijk lichaam worden afgebroken. Deze koolhydraten, fiber genoemd, reizen omlaag in de dikke darm, waar ze worden weggelaten met andere afvalstoffen die niet worden geabsorbeerd.

Vergelijkbare Maar andere

Koolhydraten, eiwitten en vetten volgen enkele vergelijkbare processen voor de spijsvertering . Ze beginnen allemaal aan het afbraakproces in de mond, worden gebroken met kauwen en worden nog kleiner door het karnen van de maag. De meeste van deze voedingsstoffen worden in de dunne darm opgenomen in de bloedbaan. Ze zijn ook allemaal afhankelijk van enzymen om ze in kleine stukjes te breken zodat ze door het lichaam kunnen worden gebruikt voor het ultieme metabolisme, waarbij hun energie en andere componenten door individuele cellen worden gebruikt.

, , ] ]