Volgens de American Heart Association lijden jaarlijks meer dan 1 miljoen mensen hartaanvallen. De helft van hen sterft aan de aanval; andere blijven permanent uitgeschakeld. Het nemen van maatregelen om hartaandoeningen te voorkomen, het herkennen van de symptomen van een hartaanval en weten hoe te reageren kan een leven redden.

Een hartaanval (of een hartinfarct) treedt op wanneer de hartspier niet ontvang voldoende zuurstof. Je hartspier heeft regelmatig een hoeveelheid zuurstofrijk bloed nodig om goed te kunnen werken. Als uw kransslagaders - die bloed aan het hart leveren - smal of volledig geblokkeerd raken door een opeenhoping van plaque, ontvangt uw hart mogelijk niet al het bloed dat het nodig heeft. Wanneer de hartspier geen zuurstof bevat, sterven sommige cellen af ​​en treedt er een hartaanval op. In sommige gevallen worden de dode cellen vervangen door littekenweefsel, wat op langere termijn problemen kan veroorzaken. De hoeveelheid schade aan het hart hangt af van de hoeveelheid getroffen cellen, evenals de tijd tussen de hartaanval en wanneer de behandeling wordt ontvangen.

Identificatie

De symptomen van hartaanvallen kunnen van persoon tot persoon verschillen, en kan voor mannen anders zijn dan voor vrouwen. Vaak voorkomende hartaanval symptomen zijn pijn, druk of zwaarte in de borst, arm, nek, kaak of rugpijn, kortademigheid, zweten, misselijkheid, duizeligheid of duizeligheid. Over het algemeen hebben mannen meer klassieke symptomen, zoals pijn op de borst en ongemak. Vrouwen hebben een hoger voorkomen van rug- en kaakpijn, misselijkheid en kortademigheid. Sommige mensen ervaren gevoelens van angst of nervositeit als het enige symptoom. Symptomen kunnen vaak worden aangezien voor indigestie of brandend maagzuur. In sommige gevallen, vooral bij ouderen, kunnen er geen symptomen of waarschuwingen zijn.

Tijdkader

Symptomen kunnen intens en ernstig zijn, of ze kunnen mild zijn - waarbij de persoon niet eens weet wat is gebeurt. Hoe lang de symptomen duren, kan van persoon tot persoon verschillen. Over het algemeen duren de symptomen van een hartaanval minimaal 15 tot 20 minuten en kunnen deze uren aanhouden. De enige manier om zeker te zijn als je een hartaanval hebt, is om goed getest te worden. Uw arts kan de elektrische activiteit van het hart meten om te zien of er een ongewone activiteit is. Bloedonderzoek kan zoeken naar de aanwezigheid van bepaalde eiwitten. Daarnaast zijn er andere tests om te kijken naar de structuur van het hart en eventuele schade te detecteren.

Preventie /Oplossing

Er zijn eenvoudige leefstijlkeuzes die u kunnen helpen voorkomen dat u een hartaanval krijgt. Het eten van een gezond dieet met weinig vet en cholesterol helpt je om opbouw van tandplak te voorkomen. Regelmatige lichaamsbeweging kan uw hartspier sterk houden en de slagaders vrij houden. Als je rookt, moet je ondersteuning krijgen om te stoppen. Als u diabetes hebt, onderneem dan stappen om het goed te behandelen. "Maintain a healthy weight.", 3, [[Hoe meer u weegt, hoe meer stress er wordt uitgeoefend op de hartspier om het bloed door het lichaam te pompen. Voer regelmatig controles uit en houd uw bloeddruk en cholesterolniveau onder controle. Het beheersen van stress is ook een belangrijk onderdeel om hartaandoeningen te voorkomen. Deze stappen zijn vooral belangrijk als u een familiegeschiedenis met hartproblemen heeft, waardoor u een groter risico loopt.

Overwegingen

Als u vermoedt dat iemand een hartaanval heeft, kan snel handelen een leven lang leven. Zelfs als je het niet zeker weet, wacht dan niet. Een van de belangrijkste redenen waarom mensen aan hartaanvallen sterven, is dat ze niet snel genoeg de juiste hulp krijgen. Na een hartaanval sterft bijna de helft binnen het eerste uur na het ervaren van de symptomen en nooit in het ziekenhuis. Binnen het eerste uur hulp krijgen is een eerste stap om een ​​leven te redden. Het eerste dat u moet doen, is 911 onmiddellijk bellen. Probeer de persoon niet naar het ziekenhuis te rijden. Ambulances zijn bemand met opgeleid medisch personeel en vol met apparatuur om een ​​leven te redden. Dit betekent dat de persoon op weg naar het ziekenhuis kan worden behandeld, wat niet het geval is als u zelf met haar rijdt. Iedereen moet worden opgeleid in CPR, vooral als u of iemand die u kent het risico loopt op hartaandoeningen. Na het vragen om hulp kan het toedienen van CPR het verschil zijn tussen leven en dood.