Een virus kan een dier, insect, plant of zelfs bacteriën infecteren, volgens LiveScience.com, een website die is bijgewerkt met de nieuwste virussen en ziekten. Sommige virussen zijn erg mild, zoals de verkoudheid, maar hebben de neiging zich sneller te verspreiden. Andere ziekten zijn veel ernstiger, zoals HIV of ebola, een ernstige vorm van hemorragische koorts. Virussen worden niet als een levend organisme beschouwd, omdat ze niet zelfstandig kunnen repliceren en technisch worden geclassificeerd als een parasiet. Virussen kunnen sluimerend in de grond liggen totdat ze in contact komen met een gastheer.

Toegang tot het lichaam

Virussen kunnen op verschillende manieren toegang krijgen tot het lichaam. Vectoren, virusdragende organismen, brengen vaak virussen over door een beet van een soort, zoals muggen die malaria overbrengen. Anders kunnen virussen worden geïnhaleerd, gegeten of verkregen door vloeistofuitwisseling, of kan het virus in contact komen met een open wond. Een moeder kan ook een infectie aan een pasgeboren kind toedienen via het leveringsproces of moedermelk.

Celanatomie

Volgens de Harvard Medical School bestaat een cel uit een dubbel buitenste lipidemembraan. Binnen in de cel bevindt zich een grote hoeveelheid cytoplasma, waardoor de kern van de cel wordt omhuld. De kern bevat alle informatie die nodig is om de cel te repliceren, en voorziet de cel van energie.

Adsorptie en invoer

Het virus krijgt echter toegang tot het lichaam, het zal zijn weg vinden naar een cel in de buurt en zitten op het lipidemembraan van de cel. Eenmaal op het celmembraan probeert het virus in receptoren of sleutels te passen die de celwand openen. Vanaf daar zegt Discovery Health dat het virus zijn eigen genetische materiaal injecteert in het cytoplasma van de cel, waardoor de buitenkant van de cel uit het omhulsel wordt gehaald. Virussen bevatten hun eigen DNA of RNA met codes voor het repliceren van zichzelf.

Replicatie

Harvard Medical School verklaart dat het virus zijn weg vindt naar de kern van de cel en de cel zal kapen & replicatie- en energieproces, waarbij het eigen genetische materiaal in de assemblagelijn wordt geplaatst, zodat er meer exemplaren van het virus worden gemaakt in plaats van een kopie van de cel. Het proces herhaalt zich keer op keer en produceert duizenden kopieën van het virale materiaal die weer in het cytoplasma terechtkomen.

Assembly

In het cytoplasma van de cel zullen de virale stukken opnieuw worden samengesteld . Dit proces van replicatie en assemblage herhaalt zich totdat de cel niet langer al het materiaal kan bevatten. Het virale materiaal zal tegen de lipidewand van de cel duwen en kan zelfs de celwand gebruiken om het virus opnieuw te coaten.

Release

Vrijlating vindt plaats wanneer de cel openbarst. Van daaruit zullen alle nieuwe virussen andere cellen in de buurt vinden om te infecteren en het proces helemaal opnieuw opstarten in een nieuwe cel. Er zijn meestal miljoenen kopieën van het initiële virus voordat de symptomen worden gevoeld, volgens de Harvard Medical School. Dit replicatieproces gaat door totdat het eigen immuunsysteem van het lichaam de infectie herkent en een eigen reeks soldaten vrijgeeft om het virus uit het systeem te bestrijden en te verwijderen.