De prostaat is een kleine, klier in de walnoot die betrokken is bij de productie van sperma. Het bevindt zich onder de blaas van een man. Het produceert ook een eiwit dat prostaatspecifiek antigeen wordt genoemd, of PSA, waarvan kleine hoeveelheden normaal in het bloed van een man circuleren. Een PSA-test meet de hoeveelheid van het antigeen in het bloed en een verhoogde PSA kan wijzen op prostaatkanker of gewoon op een ontstoken of vergrote prostaat. Oefening, inclusief fietsen, kan het PSA-niveau in bepaalde gevallen beïnvloeden.

Early Studies

Een onderzoek dat in juli 1996 werd gepubliceerd, "Journal of Urology", vond geen significant verschil in PSA in de meeste van 260 vrijwilligers na een vierdaagse fietstocht van 400 mijl. De vier mannen die al een verhoogde PSA hadden, hadden na de rit echter een grote toename. De auteurs hebben verder onderzoek aanbevolen. Een studie die verscheen in het januari-februari 2005 nummer van het "International Journal of Sports Medicine", vond dat PSA's niet verschilden tussen 69 professionele fietsers, 31 langlaufers en 43 gezonde maar zittende mannen. Deze auteurs veronderstelden dat zware en regelmatige lichaamsbeweging waarbij de prostaatregio betrokken was, zoals fietsen of skiën, geen effect had op PSA.

BPH, Prostatitis en PSA

BPH of goedaardige prostaathypertrofie , verwijst naar een vergrote prostaatklier. De meeste mannen zullen prostaatvergroting hebben naarmate ze ouder worden en mogelijk effecten van het urinestelsel ervaren. BPH verhoogt vaak de PSA-niveaus. Bacteriën, afkomstig van een aantal bronnen, veroorzaken prostatitis, een infectie van de prostaatklier, waardoor PSA-waarden kunnen fluctueren. Noch een vergrote prostaat noch prostatitis leidt tot kanker. In 2011 ontdekte een onderzoek dat in "Urologe A" werd gemeld dat 21 mannen met BPH een significante verhoging van de PSA hadden na een uur fietsen of een uur op een loopband. De studie concludeerde dat mannen niet moeten oefenen, vooral niet op een fiets, gedurende meerdere dagen of ten minste 24 uur voor een PSA-test.

Prostaatkanker en PSA

Prostaatkanker verhoogt ook de PSA-waarden. Net als BPH en prostatitis neemt het risico op prostaatkanker toe naarmate een man ouder wordt. De PSA-test screent op kanker en kan deze in vroege stadia detecteren, wanneer de behandeling het meest effectief is. Een verhoogde PSA is echter zelf niet diagnostisch voor kanker. Een arts voert ook een digitaal rectaal onderzoek uit om te controleren op prostaatpijn en knobbels, gezwellen of harde delen van de prostaat, maar zelfs dat is geen diagnose. Alleen een biopsie kan prostaatkanker definitief diagnosticeren. Bij mannen met de diagnose prostaatkanker kunnen follow-up PSA-tests kankerherhaling detecteren. In dit geval is het belangrijk om af te zien van activiteiten die de PSA ten onrechte kunnen verhogen, zoals fietsen.

Een controversiële test

Verschillende activiteiten kunnen een valspositieve PSA-test veroorzaken. Activiteiten die de prostaat verstoren, zoals fietsen of motorrijden, kunnen resulteren in verhoogde PSA-waarden. Digitale rectale onderzoeken en prostaatbiopten verhogen ook PSA. Zelfs het ervaren van een orgasme in de 24 uur voorafgaand aan een test kan de PSA in het bloed verhogen. Bovendien, hoewel sommige prostaatkankers snel vorderen, groeien de meeste langzaam in de loop van de tijd. De meeste gevallen komen voor bij mannen ouder dan 65 jaar. Controverse komt omdat de kanker nooit een medisch probleem wordt voor een man van die leeftijd, maar de operatie en bestralingstherapie die wordt gebruikt om het te behandelen kan erectiestoornissen, urine-incontinentie, darmproblemen en zelfs de dood veroorzaken.