De behandelingen voor depressie kunnen worden onderverdeeld in twee algemene categorieën, biologische behandelingen en psychotherapie. Biologische behandelingen omvatten geneesmiddelen, lichttherapie, transcraniële magnetische stimulatie en elektroconvulsietherapie (ECT). Psychotherapieën omvatten een verscheidenheid aan behandelingen, zoals counseling of praattherapie, gebaseerd op veranderende gedachten en gedragingen die verband houden met depressie.

Voor ernstige depressies wordt aangeraden om een biologische behandeling (dwz een antidepressivum) te ondergaan, evenals een psychotherapiebehandeling (gesprekstherapie of counseling). Voor lichte of matige symptomen is gesprekstherapie en misschien een natuurlijk supplement (zoals 5-HTP, sint-janskruid of SAMe) een redelijk uitgangspunt.

Drugs voor depressie

Antidepressiva zijn de belangrijkste medicijnen gebruikt om depressie te behandelen. Deze medicijnen worden gecategoriseerd op basis van hun werkingsmechanisme of chemische structuur.

Een van de meest gebruikte categorieën antidepressiva zijn de selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's). Deze medicijnen zijn op grote schaal gebruikt vanwege hun effectiviteit en relatief goedaardige bijwerking. Voorbeelden van momenteel beschikbare SSRI's zijn fluoxetine, sertraline, paroxetine, citalopram en escitalopram. SSRI's remmen, zoals de naam al doet vermoeden, de heropname van de neurotransmitter serotonine als hun primaire werkingsmechanisme. Serotonine is een chemische stof in de hersenen (neurotransmitter) waarvan gedacht wordt dat het een rol speelt bij de oorzaak van depressie. Door remming van de heropname van serotonine veroorzaken deze middelen meer van deze neurotransmitter in de hersenen. Deze medicijnen worden "selectief" genoemd omdat ze, in vergelijking met andere antidepressiva, voornamelijk de opname van slechts één neurotransmitter remmen in plaats van meerdere.

Serotonine-norepinefrineheropnameremmers (SNRI's) worden ook vaak gebruikt om depressie te behandelen. Deze medicijnen remmen de heropname van twee neurotransmitters, serotonine en norepinefrine in de hersenen. Voorbeelden van SNRI's zijn de geneesmiddelen venlafaxine, desvenlafaxine en duloxetine.

Andere categorieën antidepressiva omvatten de dopamine-norepinefrine-heropnameremmer (DNRI) bupropion, de norepinephrine-serotoninemodulator mirtazapine en oudere tricyclische en tetracyclische antidepressiva met de naam gebaseerd op op basis van hun chemische structuur.

Welke moet ik innemen?

Alle antidepressiva worden in het algemeen als even effectief beschouwd, hoewel een paar studies lichte voordelen voor sommige agentia hebben gesuggereerd ten opzichte van andere. Besluiten over welk medicijn te kiezen, worden dus meestal genomen op basis van eerdere reacties op behandeling met antidepressiva, bijwerkingen of andere factoren, zoals kosten.

Hoewel de verschillende antidepressiva in het algemeen even effectief zijn, om redenen die we niet begrijpen, sommige zullen beter werken dan andere voor een bepaalde persoon. Momenteel is er geen manier om te voorspellen welke het beste werkt voor een bepaalde persoon (anders dan eerdere reactie op dezelfde medicatie), dus er is altijd de mogelijkheid dat de eerste medicatie die wordt geprobeerd niet effectief zal zijn en dat een andere medicatie nodig zal hebben om gebruikt te worden. Studies suggereren dat het responspercentage voor een medicijn dat wordt geprobeerd in het bereik van 50 tot 75 procent ligt. Helaas zullen sommige mensen meer dan één medicatie moeten proberen om er een te vinden die goed werkt.

Om effectief te zijn, moeten antidepressiva consequent worden genomen en regelmatige follow-ups met een voorschrijver zijn vereist om de voortgang te beoordelen.

Psychotherapie

Psychotherapie is een psychologische behandeling door een psychotherapeut. Het kan zowel individueel als in groepsformaat plaatsvinden. Van verschillende soorten psychotherapie is aangetoond dat ze zeer effectief zijn voor depressie.

Psychotherapie kan verschillende voordelen hebben ten opzichte van medicamenteuze behandeling van depressie, zoals het helpen van mensen bij het ontwikkelen van een beter begrip van bronnen van depressie en het verbeteren van interpersoonlijke relaties.

Psychotherapieën behandelen ook vaak de gecompliceerde relaties tussen het zelfgevoel en depressie. Om deze redenen wordt psychotherapie sterk aanbevolen als ofwel de enige behandeling voor milde of matige depressie of in combinatie met biologische behandelingen voor ernstigere ziekte.

Cognitieve therapie (CT) is een van de meest voorkomende psychotherapieën die worden gebruikt voor depressie. Het is ook bekend als cognitieve gedragstherapie (CGT). CT is in het algemeen een kortdurend "hier en nu" -therapie. Een aantal technieken wordt gebruikt in CT om individuen te helpen denkpatronen en gedragingen te veranderen die gerelateerd kunnen zijn aan de ervaring van depressie. Misschien wel het belangrijkste is het bevragen en testen van gedachten, aannames en overtuigingen om te bepalen of ze realistisch zijn. Het doel is om onnauwkeurige gedachten die kunnen leiden tot depressie te identificeren en vervolgens deze denkpatronen te bestrijden met objectief bewijsmateriaal. Er is aanzienlijk bewijs voor de effectiviteit van CT voor ernstige depressie, en het is een sterk aanbevolen behandeloptie.

Een andere effectieve psychotherapie voor depressie is interpersoonlijke therapie (IPT), die in de tijd beperkt is "hier en nu "Therapie die zich richt op het ontwikkelen van inzicht in de interpersoonlijke problemen in het leven en het ontwikkelen van concrete oplossingen.

, , ] ]