Omdat de ernst van rugpijn zo veel verschilt van patiënt tot patiënt, zijn er verschillende behandelingen om uit te kiezen.

Pijnstillers

Pijnstillers worden meestal lokaal geïnjecteerd of aangebracht (direct op de huid). Ze zijn meer affectief als ze worden geïnjecteerd, maar dit is geen praktische manier om ze routinematig te nemen. De lokale toediening is beperkt in hoeveel het medicijn de huid binnendringt. De meest voorkomende toepassing is met de Lidoderm-pleister. Deze patch wordt aangebracht op de aangetaste huid en geeft lidocaïne vrij, waardoor de huid wordt "verdoofd". Vanwege hun kortwerkende werking worden ze vaker gebruikt voor diagnostische doeleinden dan voor therapeutische doeleinden.

Spierrelaxantia

Van spierverslappers wordt gedacht dat ze werken op de secundaire spierspasmen die gepaard gaan met pijn. Van hen is ook bekend dat ze de angst minimaliseren die soms gepaard gaat met pijn, die de pijn verergert of versterkt. Ze kunnen je ook helpen om te slapen. Net als narcotica zijn ze potentieel verslavend en moeten met voorzichtigheid worden toegediend.

Antidepressiva

Antidepressiva werken door het verhogen van de hoeveelheid norepinephrine of serotonine in de synapsen van zenuwen. Dit zijn neurotransmitters die helpen de communicatie tussen zenuwen in de hersenen te bemiddelen. Deze medicijnen hebben een subtieler en minder voorspelbaar effect op pijn, en meestal wordt verlichting tot een aantal weken vertraagd. Antidepressiva worden meer gebruikt voor pijn in de benen dan rugpijn, of voor rugpijn wanneer er een element van depressie bovenop zit. Over het algemeen is de effectiviteit van antidepressiva veel minder voorspelbaar dan die van andere medicijnen.

Antiseizure Medicijnen

Antiseizure medicijnen worden steeds vaker gebruikt. Oorspronkelijk gebruikt voor epileptische aandoeningen, stabiliseren ze zenuwcelmembranen en maken ze de zenuwen minder 'prikkelbaar'. Naar mijn ervaring is hun effect, net als bij de antidepressiva, moeilijk te voorspellen. Ze zijn het meest effectief voor neuropathie (pijn of gevoelloosheid als gevolg van een zieke zenuw).

Epidurale injectie

Een epidurale injectie is de toediening van een vloeibaar steroïde buiten de dura (het taaie membraan dat de zenuwen bedekt) . De injectie is het meest effectief wanneer deze wordt toegediend onder de begeleiding van een fluoroscoop, een röntgenapparaat dat de punt van de naald net voor injectie toont. Deze injectie wordt meestal direct in de rug gegeven. De meeste pijnbeheersingsartsen zullen een epidurale injectie niet meer dan driemaal toedienen in een periode van zes maanden.

Facet Injectie

Dit is de toediening van een of beide steroïden en een analgeticum aan het facetgewricht. De injectie kan in het gewricht zijn (intra-articulair) of in de buurt van de zenuw die het gewricht innerert (mediaal vertakkingsblok). Deze injecties kunnen therapeutisch zijn (om de pijn te verbeteren) of diagnostisch (om te achterhalen of dat facet pijn veroorzaakt).

Morfine Intrathecal Pump

Dit is een implanteerbaar implantaat aan de achterkant. Het levert medicijnen (meestal morfine) in de spinale vloeistof die de zenuwen baadt. Morfine helpt bij pijn en helpt de patiënt andere bijwerkingen van narcotica te vermijden, zoals lethargie en obstipatie. Het gebruik ervan is tot op zekere hoogte beperkt door tolerantie, zoals het geval is met andere narcotische afleveringsmethoden. Het verdovende middel wordt met een programmeerbare snelheid aan de patiënt afgeleverd, die kan worden aangepast om de pijn onder controle te houden.

Operatie

Hier zijn enkele aanknopingspunten als u een operatie overweegt om uw rugpijn te herstellen:

Chirurgie is veel effectiever in het verbeteren van beensymptomen dan rugklachten.

Het succes van een operatie is meer afhankelijk van het uitvoeren van de juiste operatie dan van de juiste operatie.

Chirurgie is zelden "nodig" en moet als een optie worden beschouwd.

Zorg ervoor dat uw chirurg uitlegt wat er zal gebeuren als u geen operatie ondergaat.