werken

Digoxine (Lanoxin), afgeleid van de digitalisplant, is een hartmedicijn dat de kracht, timing, patroon en vloeistofniveaus van het hart en de bloedvaten controleert. Digoxine wordt beschouwd als het meest gebruikte hartmedicijn voor hartfalen en onregelmatige hartritmestoornissen (ASHP 2001). Omdat digoxine zo vaak wordt gebruikt, is bewustzijn van geneesmiddeleninteracties door patiënten en zorgverleners essentieel voor de veiligheid van patiënten. Met zorgvuldige observatie kunnen veel van de vele digoxine-interacties met andere geneesmiddelen worden gecontroleerd of voorkomen.

Antacida

Digoxine heeft een goed gedefinieerde interactie met op aluminiumzout gebaseerde antacidum-behandelingen, zoals aluminiumhydroxide , kaoline-pectine en andere maag-coating medicijnen. Deze antacidum-geneesmiddelen kunnen de absorptie van digoxine door het maagsysteem verlagen, dus digoxine moet ten minste 2 uur vóór de antacida worden ingenomen. Vergelijkbare interacties tussen digoxine en andere geneesmiddelen die maaglediging en zuurgraad beïnvloeden (zoals cholestyramine) zijn ook waarschijnlijk.

Macrolide antibiotica

Talrijke antibiotische geneesmiddelen kunnen de digoxinespiegels verhogen, soms via kaliumveranderingen (met amphotericine B) of via verhoogde absorptie van digoxine. Het grootste risico op digoxinetoxiciteit is echter het geval wanneer digoxine wordt ingenomen met macrolide-antibiotica. Macroliden omvatten erythromycine, clarithromycine en azithromycine. In een 15 jaar durend onderzoek dat in oktober 2009 werd gemeld in het Clinical Pharmacology and Therapeutics Journal, waarin het gebruik van deze macrolide-antibiotica met digoxine werd waargenomen, waren de geneesmiddelinteractie en toxiciteit (geïdentificeerd door ziekenhuisopname) sterk geassocieerd met het gebruik van claritromycine. Er werden minder associaties waargenomen voor erytromycine en azithromycine en er werd geen toxiciteit of interactie waargenomen met het gebruik van digoxine en cefalosporine-antibiotica. Macrolide-antibiotica verhogen waarschijnlijk de digoxinespiegels door interactie met leverenzymen die digoxine afbreken en door absorptie in het maagsysteem te beïnvloeden bij een eiwit dat P-glycoproteïne wordt genoemd.

Diuretica

Diuretica verminderen vochtgehalte in het lichaam door "increasing fluid excretion;", 3, [[omdat diuretica vaak worden voorgeschreven voor patiënten met hartfalen, die mogelijk ook digoxine gebruiken, zijn mogelijke interacties met geneesmiddelen waarschijnlijker. Diuretica zoals furosemide (Lasix) verminderen effectief vochtretentie en kunnen tegelijkertijd lage kalium- en magnesiumgehaltes veroorzaken. Zelfs een matige kaliumverandering kan digoxinetoxiciteit induceren; symptomen van toxiciteit zijn agitatie, hallucinaties, duizeligheid, misselijkheid en wazig zicht. Zonder behandeling kan digoxinetoxiciteit leiden tot hartfalen en lage bloeddruk. Thiazidediuretica kunnen daarentegen verhoogde calciumspiegels veroorzaken wanneer ze worden ingenomen met digoxine. Hoge calciumgehaltes kunnen uiteindelijk ook de lichaamsvloeistofniveaus en hartfunctie beïnvloeden, dus een interactie van het thiazidegeneesmiddel met digoxine garandeert observatie van calciumwaarden.

, , ] ]